Kaartje van oma ‘to be’

Sinds ik weet dat mijn meisje zwanger is loop ik continue te grijnzen. Als ik er aan denk dan krijg ik een glimlach op mijn gezicht. Maar het gaat nu zelfs verder; als ik om iets anders lach dan moet ik meteen denken aan het gegeven dat er een baby onderweg is. kortom hoe je het ook went of keert, ik denk er continue aan en ik loop de hele dag te grijnzen :-)

Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt! РEen geweldig boekje dat ik een tijdje terug heb gelezen. Voor mannen die hun vrouw zwanger hebben gemaakt en voor hen die dit nog kunnen vermijden. Wat zijn hormonen en hoe ga ik er mee om? Hoe herken ik een wee als ik er een tegenkom? Waarom doet een bevalling pijn? Wat zijn in godsnaam een perineum en een rompertje? Wat is het nut van de ontsluiting, Daphne Deckers en een tangbevalling? Zijn tepelhoedjes, bedklossen en voedingsbeha ̩cht bestaande woorden? En hoe zit het met de seks?

Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt! geeft antwoord op deze vragen en bevat o.a. verklarende woordenlijst, ofwel zwangerschapsjargon in voor mannen begrijpelijke woorden: van afkolven en indalen, tot strippen en puffen, bandenpijn en nesteldrang, de topvijf van films die u uw vrouw beter niet kunt laten zien tijdens de zwangerschap en dingen die u nooit tegen uw vrouw moet zeggen tijdens de bevalling, kinderliedjes op melodieën waar u vertrouwd mee bent (o.a. Hup Holland Hup en Bohemian Rhapsody).
Geschreven door Kluun (Raymond van de Klundert). In mijn optiek een aanrader ook voor mensen die niet bezig zijn met zwangere vrouwen. Gewoon om dat het een erg komisch boekje is.

Nog een boekje dat ik net heb gelezen. Als je Bol.com moet geloven zou dit erg humoristich moeten zijn maar dat is in mijn optiek ver te zoeken. Ik vond het vooral een erg belerend boekje en het kwam op mij over alsof de schrijfster vooral haar eigen frustraties aangaande haar eigen partner wilde afreageren op de lezer. Heb het in 30 minuten uitgelezen en vind het verre van een aanrader

———————–8<———————————-
Van 14 t/m 18 februari 2007 vindt weer het grootste evenement plaats op het gebied van zwanger zijn, bevallen en opvoeden in Nederland. De negen-maanden-beurs biedt volop informatie over voeding, gezondheid, verzorging voor moeder en kind, financiën, speelgoed, babykamers en kleding. Dit alles in een inspirerende omgeving en met heel veel leuke beursaanbiedingen. Kortom, een evenement dat je niet mag missen!
———————–>8———————————-

Ik ben benieuwd link

Alweer een boekje uit was grappig om te lezen maar daar komt dan ook bij kijken dat ik gek ben op quotes. Wat schrijft Bol.com: <‘Vaders zijn moeders met ballen’ is een vrolijke collectie van de meest verrassende, grappige of juist tenenkrommende uitspraken over het vaderschap, verzameld door Daphne Deckers. Van David Beckham tot de Dalai Lama en van prins Willem-Alexander tot Frans Bauer – iedereen komt aan bod. Een bloemlezing van Daphnes eigen citaten uit haar boeken en columns mag ook hier natuurlijk niet ontbreken.>

Een hoop mensen verklaren ons voor gek dat we nu al het nieuws naar buiten hebben gebracht. Persoonlijk zie ik niet in waarom dat nou zo gek is. Zelf heb ik het idee dat een zwangerschap op elk moment fout kan lopen. Natuurlijk is het risico groter aan het begin maar volgens mij is de vreugde ook aan het begin het grootst en waarom zou je deze vreugde niet delen met de mensen om je heen. Iemand zei tegen me dat ze het zo jammer vond dat je pas na 20 weken kan gaan meegenieten. Dat is nou precies mijn idee. Stel dat alles goed verloopt (en daar gaan we wel vanuit) laat de omgeving dan zo gauw mogelijk mee genieten. En stel dat het niet goed verloopt dat weet de omgeving in ieder geval waarom je verdrietig bent en je met een zuur gezicht rondloopt. Ik ben iemand die zijn gevoelens niet graag verstopt en als we te horen zouden krijgen dat het niet goed gaat dan wil ik daar met mensen over kunnen praten zonder ze eerst nog te moeten uitleggen dat we zwanger waren.

Maar vooralsnog gaan we er van uit dat alles goed zal gaan en zijn we volop aan het genieten van het idee dat we gezinsuitbreiding gaan krijgen. Het lijkt me zo ontzettend gaaf om een kleine nozem in huis te hebben. Ik kan niet wachten tot het zo ver is…..

Zou het dan toch een meisje worden?, Deze kalender zou voor 90% nauwkeurig moeten zijn. Ik ben benieuwd (klik er op om de grote versie te zien)

Een trotse opa

2007-02-12 10:00

De eerste moodswings beginnen de kop op te steken. Joan heeft de laatste paar dagen steeds vaker last van emotie wisselingen. Ik zeg niet dat het makkelijk is om er mee om te gaan maar gek genoeg heb ik er helemaal geen moeite mee om ze te accpeteren.

Komt waarschijnlijk omdat je van te voren weet dat dit kan gebeuren. Ik denk sowieso dat we (natuurlijk vooral Joan) mazzel hebben dat ze niet misselijk is. Wel erg gauw moe en prikkelbaar ;-) Als we op deze manier de eerste drie maanden moeten doorkomen dan heb ik denk ik behoorlijk veel geluk. Aanstaande maandag naar de gyneacoloog. Dan zullen we wel horen wat de volgende stappen zijn. Tests en dergelijke en hopelijk een eerste (vroege) echo. Ik hou jullie op de hoogte

Met andere woorden deze lijkt ons wel mooi, dit wordt in ieder geval de stijl die we gaan kiezen. link>>

Is het niet cool wat je allemaal kan vinden op het internet. Dit zou zeker goed passen in onze ‘safari’ kinderkamer.

gevonden bij baby-walz.com een online shop die wel meer gave dingen heeft.

Vandaag naar het ziekenhuis, voor het eerste bezoek aan de gyneacoloog. Na 5 minuten praten al het voorstel om een echo te maken. En dan zie je tot je grote schrik drie vruchtzakken ipv 1. Een drieling? Nee! Helaas zijn ze alledrie leeg.

Kortom wel een zwangerschap maar geen vrucht. En dan ook nog de opmerking dat er misschien sprake is van een ‘mola’. Iets wat niet helemaal duidelijk is. Maar we moesten ons vooral geen zorgen maken. Wel is er bloed afgenomen bij Joan om te kijken wat er nu precies aan de hand is. Volgende week maandag weer terug naar het ziekenhuis en dan kijken hoe verder te gaan.

De terleurstelling is erg groot. En eigenlijk ook het verdriet. Maar tegelijkertijd is er het besef dat het leven gewoon door gaat. En zoals Joan zegt, ‘we hebben in ieder geval bewezen dat we zwanger kunnen worden’. Kortom op naar de volgende poging.

Maar nu ff niet…….

2007-02-15 12:00

Gisteren toen we het slechte nieuws kregen, was ik nog niet in staat het te bevatten en er mijn gevoel over uit te laten. Vandaag heeft het iets kunnen bezinken en ben ik hier wel aan toe. De teleurstelling en het verdriet is groot, maar ook de angst dat het om een Mola zwangerschap gaat. En dan niet zo zeer om de medische mallemolen die ik dan in moet, maar vooral omdat onze kinderwens dan weer minimaal 6 maanden moet wachten. Wel heeft deze verdrietige gebeurtenis me een ding doen beseffen, ik wil heel graag een kindje en alle twijfels die ik voorheen nog had zijn als sneeuw voor de zon verdwenen door het verdriet dat ik nu ervaar.

Het is zwaar om afscheid te moeten nemen van het kleintje dat door al mijn zwangere gevoelens en lichamelijke uitingen al zo eigen was. En het voelt nog steeds heel onwerkelijk omdat ik me nog zwanger voel en ik dit in principe ook nog ben. Gelukkig heeft Bas kunnen regelen dat we Donderdag al terecht kunnen voor het tweede bezoek en de eventuele uitslag, want dit onzekere gevoel had ik niet nog een hele week willen hebben. Uiteindelijk zal dit gevoel slijten en een plekje krijgen, maar nu voel ik me nog even zwaar kloten.

Joan

Vandaag opnieuw naar de gyneacoloog. Na flinke ruzie door de telefoon mochten we gelukkig een paar dagen eerder komen.

Er is opnieuw een echo gemaakt en geen verbetering. Daarnaast bleek het zwangerschapshormoon een waarde van 40.000 te hebben. Dit is te hoog maar is niet de 150.000 die normaal is bij een ‘mola’. Nog steeds waren er meerdere vruchtzakken te zien (zie de echo’s – de donkere vlekken zijn de vruchtzakken)

Dit heeft de dokter doen besluiten om het weg te halen middels een curatage (abortus). En dit gaat 20 februari onder algehele narcose plaatsvinden. Dan is het dus definitief einde zwangerschap. Het weefsel dat ze weghalen zal onderzocht worden door een pathaloog die moet uitsluiten danwel aantonen dat het om een mola gaat. Als dit daadwerkelijk het geval is dan hebben we een heel ander pad te bewandelen maar dat zien we dan wel weer.

Nu eerst aanstaande dinsdag doorkomen wat op zich al spannend genoeg is. In ieder geval wil ik iedereen bedanken voor de steun en medeleven.

Mocht je willen weten wat een mola zwangerschap is kijk dan eens op deze link>>

Vandaag ondanks alles toch naar de 9 maanden beurs geweest. Was wat aan de kleine kant, maar opzich wel hele gave dingen gezien en het ziet er naar uit dat we de vloerbedekking voor de toekomstige kinderkamer hebben gevonden.

Tja we zijn dus toch er naar toe gegaan. We hebben allebei de instelling dat we er uiteindelijk toch gewoon voor gaan en dat we uit eindelijk gewoon een kindje gaan krijgen, en dan kan je maar beter goed voorbereid zijn. En met een score van 113 voor de papa-test kan je gewoon niet anders…. Kortom Pisa junior komt er echt wel.

Nog wat leuke boeken gekocht, maar daar schrijf ik later wel meer over.

En verder konden we het niet laten om wat gave knuffels te kopen van Difrax. We hebben de leeuw en de olifant gekocht voor de safari kamer.

Verder hebben we ons wederom zwaar verbaasd over de prijzen van kinderwagens, maar dat schijnt er allemaal bij te horen.

2007-02-20 12:00
Mocht je willen weten wat een curretage is kijk dan op deze link >>

Nou, morgen is het dan zover. De spanning neemt nu toch wel toe, ik heb natuurlijk wel een beetje een idee wat me te wachten staat, maar toch. Ik heb weinig ervaring met ziekenhuizen en vind het best wel eng. De laatste en trouwens enige keer dat ik in het ziekenhuis heb gelegen was toen ik 7 of 8 was, en daar kan ik me alleen nog van herinneren dat ik een hele grote teddy-beer kreeg van mijn  opa en oma.

Het is natuurlijk een ingreep van niks wat betreft tijd enzo, het duurt maar 10 a 15 minuten en je mag dezelfde dag al weer naar huis. Maar ik maak me wel zorgen om de geestelijke klap daarna en de lichamelijk pijn die het misschien achteraf doet. Ik hoop maar dat het allemaal meevalt, en dan vooral de uitslag van het weefsel dat ze gaan onderzoeken. Misschien is dat op het moment zelfs wel mijn grootste zorg, mola of geen mola. Ik hoop zo dat het dat niet is, want dan gaat er weer zoveel tijd overheen voor we het nogmaals mogen proberen. En voor je het weet ben je weer een jaar verder, en die afgelopen 8 maanden duurden voor mijn gevoel al zo lang. Ik krijg gelukkig wel heel veel steun van iedereen, lieve kaartjes en vandaag een mooi bos bloemen van mijn moeder. En natuurlijk mijn allerliefste man die me morgen bijstaat. Verder kan ik er alleen maar het beste van hopen.

X

Joan

Dat hebben we ook weer achter de rug. Ik heb Joan vandaag om 13.00 uur naar het ziekenhuis gebracht. En na wederzijds overleg ben ik daarna weer naar huis gegaan. Uiteraart niet zonder snuf achter te laten (geintje tussen Joan en mij). Ik werd echter niet gebeld door de zuster zoals afgesproken dus besloot ik uiteindelijk om zelf maar te bellen. Ik kreeg meteen te horen dat ze wakker was en dat ik naar haar toe mocht. Ze vertelde me tevens dat Joan erg verdrietig was. Kortom, ik natuurlijk kwaad en gefrustreert dat ze me niet eerder hadden gebeld, in de auto gestapt en op weg maar het MCA. Daar lag Joan en alles ging goed. Het scheen dat ze een gesprek had gehad met de dokter zonder dat ze zich hier nog iets van kon herinneren. Een uur later zaten we in de auto opweg naar huis. Lekker hangen op de bank.

Wat betreft de uitslag; daar zullen we anderhalve week op moeten wachten. Wat we wel te horen kregen was dat het weefsel dat ze hadden weggehaalt er normaal uitzag. Dat is dus een pluspuntje, maar sluit helaas nog niets uit. Kortom we zullen moeten wachten op de uitslag. En we weten nog steeds niet of het wel of geen mola is. We houden jullie op de hoogte.

We zijn nu een dag verder en Joan is weer helemaal op de been. Kortom het gaat eigenlijk best wel goed. We hebben op 2 maart de volgende afspraak en dan krijgen we de uitslag als het goed is.

Hele mooie bloemen gekregen van iedereen.

We willen iedereen bedanken voor de bloemen en de lieve kaartjes die we hebben gekregen. Ze staan er erg mooi bij en ze geven ons zeker een erg goed gevoel.