Dit weekend zijn we met MI-Swaco (Joan haar werkgever) naar Koudum geweest. Hier konden we skutjesilen en fierljeppen. Beide dingen hebben we niet aan meegedaan omdat we op die kleine moesten passen maar het was wel even lekker ontspannend en we hebben heerlijk ge-BBQ-ed aan het einde van de dag. Het was wel erg jammer dat er zo veel wespen waren.

Nicki heeft zich ook prima vermaakt en we hadden een heerlijke hotelkamer, kompleet met bedje voor Nicki. En natuurlijk weer even met papa op bed in slaap vallen (lijkt thuis wel)

verder kan Nic steeds meer grijpen en in haar mond stoppen, en blijft ze lachen.

We zitten nu op twaaf weken, week 11 was een drukke maar erg leuke week.

Papa had zijn eerste papadag zonder dan mama hem hielp en dat ging echt super. Het weekend zijn we met MI-Swaco naar Friesland geweest (weer een land dat ik op mijn kaartje kan zetten)(mijn papa zegt dat Friesland buitenland is).

En voor het eerst deze week naar het KDV en dat vond mijn mams wel erg vervelend. Maar ik heb het prima naar mijn zin gehad en heb goed gegeten en geslapen. Maar mams is lekker gaan shoppen en heeft wat lekkers voor papa gekocht en leuke kleren voor mij. Ze heeft ook een slaapzak gekocht van sesamstraat en daar slaap ik echt super in.

Op papa zijn papadag was het mooi weer dus heeft hij mij lekker in de tuin de fles gegeven en zijn we wezen shoppen bij de intertoys omdat we volgende week naar allemaal verjaardagen toe moeten.

En ikke, ik kan al hardop lachen, en dingen vastpakken en in mijn mond stoppen. Ik vind het heerlijk als ik in bad ga en als papa of mama een liedje voor me zingen, dan moet ik vooral heel erg hard lachen. Vooral als ze het puntje van mijn neus aanwijzen ga ik helemaal uit mijn dak..

Oja Vinnie de poes heeft mijn voedingskussen geconfisceerd. Ik krijg hem nog wel als ik later groot ben.

Nicki is nu echt aan het lachen met een hoop geluid, en haar gekke papa op de achtergrond

[flashvideo filename=video/lachen_met_papa_week11.flv width=400 height=300 /]

Vandaag de eerste echte papadag dat mama helemaal niet aanwezig is. En uitgerekent vandaag moet die kleine naar het consultatie buro voor de tweede enting.

Eerst gewogen (5985 gram) en gemeten (61 cm) en toen tot 3x toe de hele luier ondergeplast voordat deze aan was. Arme papa, want toen was hij door de voorraad schone luiers heen.

Daarna moesten we naar dokter Mieke en is Nicki onderzocht. Papa heeft nog wat vragen gesteld en gezamelijk kwamen ze tot de conclusie dat het super gaat met madam. Ze is iets langer als gemiddeld, en evenredig daaraan dus ook zwaarder. Ze ontwikkelt zich goed.

Toen kwam de prik en daarvan moest junior hevig huilen. Het bleef deze keer ook wat bloeden dus kreeg ze haar eerste pleister. Onderweg naar huis is ze, nadat ze een tijdje op haar vinger had gesabbeld in slaap gevallen….

Thuis was ze wat drammerig maar niets wat een fles kon verhelpen….

2008-10-03 11:30 Afspraak bij Reini

Vandaag weer een papadag en Joan zit ziek thuis. Kortom we doen het een klein beetje samen.

Dus weer tijd voor het week nieuws:
Het weekend begon goed nadat ik wat extra moe was van mijn prikje dat ik op papadag had gekregen. En vrijdag kwam tante steffi op bezoek en die had een heel gaaf speelgoed paard meegenomen. Dier hebben we dan ook maar meteen omgedoopt to Steef het paard. Ik kan hem heel makkelijk vasthouden en op hem sabbelen, wat ik dan ook met plezier doe.

Steffie heeft me gevoed, in bad gedaan en verschoond en we hebben vooral een hoop gelachen. Ik hoop dat ze gauw komt oppassen.

Later dat weekend zijn we naar Ureterp (Friesland) gereden om de verjaardag van Nesta en Richard te vieren. Ook dat was weer erg gezellig. De kids waren blij met kun kado’s en Richard moest weer alles weten over mijn ontwikkeling.

Gedurende week weer naar het KDV en die hadden het voor elkaar gekregen om me op een speen te laten sabbelen. Iets wat mama meteen heeft voortgezet en op de foto heeft vastgelegd.

Tot slot heeft papa wat leuke speelgoedjes voor me gekocht en nieuwe kleren en slaapzakjes. Ik ga steeds beter dingen grijpen en wil steeds meer vermaak. Gelukkig vind ik alle nieuwe speeltjes erg leuk en voor al de 3-poot van papa en Steef van tante Steffi.

Oja dat leeuwen t-shirt hebben mama en papa heel lang geleden van Omi gekregen, die wist toen al dat ik er aan kwam. En nu ben ik er al weer uit gegroeit.

Ik heb voor Nicki nieuw speelgoed gekocht voor in de box. Het is een ‘ding’ dat aan alle kanten beweegt en geluid maakt. En ze kan er even mee door wat de ene kant is vanaf 3 maanden en de achterkant vanaf 9 maanden (maar dat laatste zeg ik even uit mijn hoofd).

Een ding is zeker, Nicki vind hem geweldig. Alhoewel Steef het paard wel mee moet spelen.

[flashvideo filename=video/nicki_met_haar_nieuwe_boxspeeltje_week_13.flv width=400 height=300 /]

Week 13 zit er op. En het was een rustig weekje. Wel heb ik volgens mijn papa en mama weer een sprongetje gemaakt (bron: Oei ik groei). Dit komt er op neer dat ik weer klaar ben om nieuwe dingen te leren. Wat deze week dan ook opviel was dat ik veel bezig was met proberen om me om te draaien en dingen te grijpen.

Het lukt me nu ook om zonder handen (van papa of mama) rechtop te blijven zitten in mijn tummy tub. Papa is hier meteen op in gesprongen en heeft nieuwe speeltjes voor me gekocht. Een speelkleed en een cool ding voor in de box. Maar mijn grote favorieten blijven toch echt Steef het paard en Coby het varken. (Gekregen van respectievelijk Steffi en Coby). Alhoewel mijn birdie (een dikke vogel) ook wel heel erg leuk is. Als ik hem op zijn kop mep maakt ie een heleboel geluid..

Verder ben ik eindelijk van mijn berg af (een soort babyroos). Papa en mama hadden een tip gelezen dat ze mijn hoofd met olie moesten insmeren en dan de volgende dag dit er pas af boenen. En ja hoor weg was mijn berg, plus dat ik voor een tijdje wel een heel apart kapsel had.

Verder heeft papa nog wat foto’s ge-upload waar ik het omdraaien aan het oefenen ben…En waar ik mama aan het helpen ben met mijn schrift

Eindelijk waren we in de gelegenheid om Omi haar foto op kanvas te geven. Dus nu kunnen we ook eindelijk de rest laten zien op de site.

Hier boven zie je de doeken die we hebben laten maken van links naar recht, doek voor Omi en 1tje voor Steffi, het geboortekaartje voor in de babykamer, doek voor Oma, en een doek voor Rob en Lien hun trouwerij. (met daar achter dezelfde als de eerste (voor Steffi)).

Ik heb ze laten maken bij www.herrinneringenoplinnen.nl, erg goede prijs en super kwaliteit.

Elke Maandag heb ik een hele dag met Mama, ze noemen dat een Mamadag, zo heb ik ook een Papadag op Vrijdag. Op Mamadag wordt ik “zoals elke dag” rond 06:30 wakker “sinds 2 nachtjes zelfs alleen in mijn eigen kamertje” en krijg ik de borst, waarna ik alleen mag spelen in mijn bed met een veelvoud aan knuffels & leuks. Meestal val ik tot mijn grote spijt, en na wat mopperen en verzet tijdens het spelen een uurtje in slaap, ook Mama doet dan meestal nog een dutje. 

Rond 10:00 wil ik dan mijn bed uit en iets leuks ondernemen. Vandaag hebben we gekeken welke kleertjes nog pasten en ben ik officieel uit mt. 50/58 gegroeid. Toen heeft Mama ontbeten en ik me op mijn speelkleed in de keuken vermaakt, eerst op mijn buik al kijkend in de spiegel en toen nog even op mijn rug toekijkend hoe Mama zat te genieten van de eitjes van Omie’s kippetjes. Ook moesten er natuurlijk weer foto’s gemaakt worden voor mijn avonturen strip. Rond 11:00 luste ik wel een flesje en om 11:45 moest ik even bijkomen tijdens mijn middagslaapje.

Om 14:15 was ik lekker uitgeslapen, Mama maakte weer wat foto’s en toen zijn we op bezoek geweest bij de buurmeisjes Zionne & Salomee, waarna ik geduldig heb zitten wachten op mijn fles in de wipper. Na de fles 10 minuten knus uitbuiken bij Mama, terwijl we kijken naar Bim & Bam in de dierenwereld op Baby TV. Daarna lekker kletsen, lachen en knuffelen om vervolgens nog even kort tot rust te komen in de box, alvorens ik weer een uurtje ga slapen rond 16:00. En als ik dan rond 17:00 wakker wordt is Papa al weer bijna thuis en onze Mamadag voorbij.

Ik ben ondertussen 14 weken oud, op het moment dat papa dit bericht schrijft heeft hij erg slecht nieuws gekregen maar daarover kan je meer lezen in een volgend bericht. Toch heeft hij besloten om gewoon door te gaan met de site en dus ook de week berichtjes….

Deze week kwam omi op bezoek en die heeft intens van me genoten. Ze kon niet wachten tot dat ik wakker was…… Toen ik eindelijk wakker was heeft ze me de fles gegeven en lekker in bad gestopt.

Omdat ik het al steeds beter voor elkaar krijg om me om te draaien vonden mijn mama en papa het niet meer verantwoord dat ik nog in mijn kleine wiegje bleef slapen. Dus nu lig in ‘s nachts niet meer bij hen op de kamer maar in mijn eigen ledikant. Mama heeft gelukkig wel al mijn speelgoed meeverhuisd.

Kiekeboe speel ik ook steeds vaker uit me zelf en het speelkleed vind ik echt helemaal geweldig. De bijtring die je op de foto’s ziet is heel bijzonder maar ook daar zal papa op een later tijdstip meer vertellen.

Op 26-9-2008 is mijn opa (Joop Pisa), op 66 jarige leeftijd overleden. Mijn papa en mama zijn erg verdrietig omdat papa nu zelf geen papa meer heeft en mijn mama is haar surrogaat papa kwijt. Helaas heb ik nu helemaal geen opa meer. Gelukkig heeft mijn opa mij wel gezien en kunnen vasthouden, en heb ik een foto waar hij en ik samen op staan. Papa zal mijn later alles over hem vertellen als ik groot genoeg ben.

Even een bericht voor mensen die behoefte hebben aan afscheid nemen of condoleances:
Afscheid nemen is vanwege omstandigheden niet mogelijk. Opa zal op dinsdag 30 september 2008 om 13.45 in stilte gecremeerd worden.
Condoleances kunt u plaatsen als reactie op dit bericht. Mijn mama en papa willen dit verlies graag op hun eigen manier verwerken en wensen daarom geen telefonische condoleances te ontvangen.

Morgen wordt mijn vader gecremeerd. Gisteren ben ik naar het verzorgingshuis gereden waar mijn vader zijn laatste dagen heeft doorgebracht.

Het was emotioneel een hele zware dag, zeker omdat als je dan in zijn kamer een kast opent er een teddybeer voor zijn kleindochter klaar blijkt te staan, een die hij haar nooit persoonlijk heeft kunnen geven. Verder hadden we de beide oma’s en opa gevraagd om een een boekje met verhalen van vroeger in te vullen, pa had aangegeven dat dit hem niet lukte (vooral vanwege zijn beroerde ogen) Vandaag bleek dat hij wel al allemaal foto’s had uitgezocht en deze in het boek had gedaan. Tevens kwam ik er vandaag achter dat hij wel heel erg bezig was met zijn kleindochter. Hij had een map vol met foto’s van Nicki. Allemaal zaken die mij behoorlijk raken en me een heel sterk besef geven van het feit dat ik mijn vader nooit meer zal spreken, hem nooit meer kan vertellen hoe het op mijn werk gaat, en nooit meer zal voelen, en hem dus enorm zal gaan missen.

(O)Pa we zullen aan je blijven denken