Door alle drukte en het ziek zijn van Nicki zijn we helemaal vergeten om op de site te melden dat Nicki begonnen is met haar eerste woordjes.

En haar eerste woordje, op 12 december 2008, was…. PAPA! (de dag dat ze 6 maanden oud was)

Dit heeft ze een hele week geoefend en toen was het de buurt aan wahwah. Haar equivalent aan mama. Wahwah wordt langzaam aan steeds duidelijker MAMA en is momenteel ook favoriet boven papa. Het leuke is dat ze bewust het woord mama gebruikt om Joan te roepen. Papa heeft ze waarschijnlijk nog niet echt nodig maar ze weet wel wie papa is als je vraagt waar papa is. Ze kijkt dan meteen naar Bas.

Het heeft even geduurd, maar het waren dan ook een hele hoop foto’s die uit gezocht moesten worden en een hele boel leuke dingen zijn er gebeurd.

Mama had een kerst rompertje gevonden voor Nicki, dus zag Nicki er extra feestelijk uit toen Omie langs kwam om kerst te vieren. We hebben heerlijk gegourmet, en Omie heeft Nicki haar hapje gegeven (spruitjes). Later die avond cadeautjes uitgepakt een Omie is blijven slapen. De volgende ochtend vroeg op om te vertrekken richting Groningen. Joan haar oma is jarig op 2e kerstdag en dat wordt meestal groots gevierd. Zo ook dit jaar. Onderweg kregen we pech. De uitlaat was gebroken en papa moest langs de snelweg de knalpot los maken anders waren we die vast en zeker verloren. Gelukkig konden we eerst langs Pitty rijden en mochten we de auto van Steven zijn vader lenen zodat we de reis naar (overgroot)oma konden voorzetten.

Eerst zijn we Oma gaan ophalen en die had ook nog kerstcadeautjes dus weer feest. Snel een soeppie gegeten en toen naar (overgroot)oma. Volgens mij was de hele familie aanwezig dus het was gezellig druk. Er was een ‘high tea’ georganiseerd en dat was echt super. Heerlijk gegeten en een hoop bij gekletst met de familia. Het was wel erg vermoeiend, dus lekker liggen slapen in de buggy. Ook Esmee was doodop en werd naast me geparkeerd. Dus lekker liggen snurken met zijn tweeen.

Op het einde van de dag hebben we Oma haar huis gebracht en zijn we naar Pitty, Steven en de kids gereden. De Kids waren erg blij om Nicki weer te zien en wilde meteen met haar spelen. Steven had heerlijk gekookt dus dat was wederom genieten.

De kids waren de hele dag al opgewonden, want vandaag zouden we de pakjes uitpakken. Ze moesten wel wachten tot dat het avond zou worden. Joan en Pitty waren wezen shoppen en hadden sabbelboekje en een bord met zuignap voor Nicki gekocht, beiden een groot succes. Bas en Steven waren naar de kwikfit geweest om de uitlaat te laten maken. En toen, eindelijk pakjes uitpakken.

Nicki wil steeds vaker zelf de fles vasthouden laat dat ook weten ook. Papa laat haar dan even aanklooien om het dan toch maar weer over te nemen.

We verder nog een bezoekje aan het gevangenismuseum gebracht. Het was erg koud buiten dus houden we Nicki goed ingepakt. De volgende dag zijn we weer naar huis gegaan.

Thuis lekker chillen met pa op de bank en bijkomen van de drukte van de laatste paar dagen. Papa had nog wat speelgoed voor Nicki gekocht maar daarover later meer.

Toen was het oud en nieuw. Lekker met zijn drieen gegeten en Nicki was totaal niet onder de indruk van de harde knallen. Poes wel maar dat is een jaarlijks terugkerend drama. Om midden nacht, met zijn drietjes,uit het raam staan kijken naar het vuurwerk. Nicki vond het helemaal te gek en toen mama bij elke pijl ‘oooohhh’ riep, ging Nicki haar na doen. Ons eerste nieuwjaar als gezinnetje……… Kortom op naar het het volgende jaar.

Nicki zit heel duidelijk in haar volgende fase, of om in de termen van ‘Oei ik groei’ te spreken in haar volgende sprongetje.

• Ze eet ondertussen in de kinderstoel (en probeert ook al te gaan zitten op de commode)
• Ze krijgt al echt een eigen willetje. (Het liefst houdt ze zelf haar lepel vast)
• Ze gebruikt bewust het woord mama (klinkt nog wel als wawa)
• Ze probeerd te gaan staan in de tummytub (we hebben dus haar box en bed verlaagd zodat ze niet eruit kan vallen)
• Ze heeft ondertussen haar eigen speelgoedkisten. (Deze gooit ze regelmatig leeg en gaat als een wilde tekeer tussen al het speelgoed.)
• Ze is gek op spelen met haar bal. (als je hem naar haar toe gooit wordt ze helemaal wild)
• Ze brabbelt de oren van je kop (Joost mag weten wat ze allemaal te vertellen heeft)
• Ze probeert te kruipen (papa heeft dus traphekjes geplaatst)
• Ze eet zelf al stukjes appel (of banaan, of meloen, of peer, kortom wat je aan haar geeft gaat er in)
• Ze drinkt al thee (helemaal zelf, uit haar tuitbeker of mini flesje)
• Ze vind de kat helemaal geweldig (en volgt hem dan ook daar waar het kan)
• Ze vind alles op de commode erg interessant (en draait dan ook overal naartoe, zodat aankleden erg lastig wordt)
• Ze is gek op wilde spelletjes, en lacht daar uitbundig om (omhoog gooien, jonassen in een deken, op haar kop slingeren, door de lucht vliegen) het kan niet wild genoeg)

En zo zal ik best nog wel een hele hoop vergeten zijn. Het is in ieder geval een genot om dit allemaal te mogen meemaken…..

Erg rustig weekje voor Nicki. Na de kerst vakantie weer naar het KDV en mama was nog steeds ziek (niet goed uitgeziekt).

Midden in de week kreeg Nicki echter ook weer verhoging en toen hadden we de poppen aan het dansen. Het dametje was dus ook weer ziek. Papa was gewoon erg verkouden dus met z’n drietjes onder de wol en maar weer eens uitzieken voor de verandering.

En ziek of niet, Nicki moet en zal spelen en blijft lachen. En gelukkig blijft ze ook eten (al is het wel een stuk minder)

Weer een weekje verder en Nicki had deze week haar 6e koortsdag kortom terug naar de dokter en daar bleek dat ze weer oorontsteking had.

We kregen dus opnieuw een antibioticakuurtje mee. Echter mochten we wachten tot de volgende dag en als de koorts gezakt zou zijn dan hoefde ze geen kuur. En gelukkig was dit het geval dus we hebben geen kuur hoeven geven.

Aan het einde van de week ging het dan ook alleen maar beter. En was Nic weer de vrolijke zelf. Nu papa en mama nog. Allebei nog niet 100% beter en behoorlijk moe van de afgelopen weken.

Daar boven op heeft mama ook nog een ‘trigger’ duim, een ontstoken pees in haar duim waardoor ze deze niet mag gebruiken en ze met een spalk moet lopen.

We hopen dat we snel allemaal weer helemaal beter zijn….

We zijn eindelijk weer beter. Alleen Papa heeft weer keelpijn, dus nu maar hopen dat we straks niet weer alledrie in de lappenmand liggen. Nicki’s koorts is niet teruggekomen, daarom was er geen antibiotica nodig en ze heeft dus zelf haar oorontsteking bestreden. Ik ben het goed zat want ik ben ondertussen al bijna 5 weken af en aan ziek, maar volgens de huisarts is dit niet ongebruikelijk. Het geven van borstvoeding is een enorme aanslag op je eigen weerstand maar komt de weerstand van je kleintje ten goede.

Hieperdepiep ik heb een tand. Ik heb dit 18 Januari op gepaste manier aan mijn Mama laten weten door tijdens de ochtendvoeding eens goed in haar te bijten. Na de eerste schrik en een “auw” was ze vooral erg trots op me, en blij dat het mopperen van de laatste tijd toch een goede reden bleek te hebben. Tandjes krijgen is namelijk een erg pijnlijke bezigheid, nu op naar de tweede.

Bijna allemaal weer beter en in ieder geval beter in ons vel. Mag ook wel na 7 weken af en aan ziek zijn met zijn drieen.

Nicki wordt steeds ondernemender. Kruipen wil nog niet lukken maar dat wat binnen handbereik ligt is niet meer veilig. En madam moe natuurlijk zelf haar boterhammen eten. Met haar eigen handen, hoe kan je anders zien of er nog een boterham onder het bord verstopt zit?

Verder proberen we het kruipen te stimuleren met behulp van “follow me Fred” een liefelijk blaffend hondje dat weg loopt als je hem tegen zijn kont duwt en dan 20 cm verderop weer tot stilstand komt. Nicki vind het maar wat interessant.

Verder natuurlijk lekker in bad en elke dag een andere outfit. Papa en mama hebben mijn naam op de deur geplakt zodat we niet verdwalen. Ik slaap trouwens weer erg goed en mama heeft eindelijk een foto kunnen maken van mij en mijn konijn. Het liefst slaapt ze met het hele oor van konijn achter in haar keel. (het is echt een groot oor).

Tot slot het hoogte punt van de week, tante Steffie kwam haar nieuwe lover voorstellen, Perry, een erg leuke vent maar wel lang hoor. En erg grappig, we hebben een hoop gelachen met zijn allen. Laat ik het maar niet hebben over de Wii filmpjes.

Nicki slaapt in de meest vreemde houdingen en gelukkig kunnen we dat nu ook weer zien omdat het infrarood lampje het weer doet, was toch wel een gemis dat je niet even de camera beelden kon bekijken in het donker. Maar dat is nu gelukkig opgelost.

En tot slot kom niet aan mijn brood want dan bijt ik je in je neus. Ja dat doet best zeer met 1 zo’n tandje….. wat kan ik kwaad kijken he?

Nicki haar tweede tandje komt per 24 januari ook al door, kortom we hebben zometeen een omgekeerd konijntje. We hebben het vermoedden dat ze er best veel last van heeft maar dat is moeilijk te zeggen met al die verkoudheden en griepjes van de afgelopen tijd. Ik hoop voor haar dat het niet te pijnlijk is en dat ze er gauw vanaf is.

Dit artikel is voor iedereen die het leuk en interessant vind te weten hoe Nicki’s voedings en dagschema eruit heeft gezien. Nu de eerste 4 maanden en binnenkort die van de afgelopen maanden.

Nicki zat vanaf dag 1 op zo’n 7 voedingen per etmaal, waaronder 2 nachtvoedingen tussen 01:00 – 02:00 en 05:00 – 06:00.

Rond 6 weken had ze steeds vaker voldoende aan 6 voedingen van ongeveer 160 cc. per etmaal, waaronder nog 1 nachtvoeding rond 04:00.

Rond 9 weken (2 maand) zat Nicki op 6 voedingen van 180 a 200 cc. per etmaal en nog zelden een nachtvoeding. Haar dagschema was nog vrij onregelmatig, ongeveer elke 3 uur een voeding. De eerste tussen 06:00 – 07:00 en de laatste tussen 22:00 – 23:00.

Rond 11 weken (2 maand) zat Nicki op 5 voedingen van 200 a 240 cc. elke 4 uur, op gezette tijden met ongeveer 15 minuten speling naar boven of beneden. Rond 06:30, 10:00, 14:00, 18:00 en 22:00.

Rond 14 weken (3 maand) verschuiven de tijden naar 07:00, 11:00, 15:00 en 19:00. Ze zou het liefst doorslapen op 4 voedingen maar wordt dan soms rond 23:00 of 05:00 toch nog uit zichzelf wakker voor een 5e voeding.

Rond 17 weken (4 maand) verschuiven de tijden weer, naar 07:30, 11:30, 15:30 en 20:00. Ze slaapt nog steeds het liefst door op 4 voedingen, ze wordt niet meer uit zichzelf wakker maar slaapt erg onrustig rond 02:00 en 04:00. Daarom besluiten we haar op 5 voedingen te houden door de 20:00 voeding te verschuiven naar 19:30 en haar voor ik ga slapen, rond 23:00 wakker te maken voor een laatste voeding.

Het gaat erg lekker met het dametje, en omdat ze weer helemaal beter is zijn we weer gaan babyzwemmen. Iets wat erg vermoeiend is en zodra we in de auto zitten valt ze in slaap.

Ook was oma op bezoek en die heeft een hele grote knuffelhond als cadeau meegenomen. Nicki is lekker in bad geweest en daar heeft oma bij geholpen. Verder lekker gespeeld en geknuffeld.

En verder, verder is junior bezig met spelen en eten. Veel eten, eten in alle vormen en smaken en dat gaat helemaal super. En het geeft ook leuke foto momenten.

We denken dat tandje nummer 3 onderweg is. Deze keer aan de bovenkant. Nicki heeft weer wat verhoging en huilt veel. Ik kan me ook niet voorstellen dat tanden krijgen een leuke bezigheid is. Ik ben in ieder geval blij dat ik me er niets van kan herinneren.