Nicki en papa zitten in de trein en zijn onderweg naar Naturalis in Leiden:
Nicki: “Papa? Waar is mijn gordel?”

Nicki: “Ik ga misschien een dinosaurus opgraven vandaag papa”

Nicki: “Overstappen; dan zet je twee treinen naast elkaar en dan stap je over….. simpel toch”

In Naturalis zitten we te tekenen, zit er een moeder en haar (oudere)zoontje aan de andere kant van de tafel ook te tekenen. Zegt die moeder tegen haar zoontje, overtrekken is heel moeilijk hoor dus je moet wel je best doen. Nicki kijkt op van haar papier en zegt met luide stem:
Nicki: “Echt niet!”

Papa: “Je gaat vanavond op tijd naar bed anders ben je morgen niet fit voor Mick zijn feestje.”
Nicki: “Ik ben altijd fit voor een feestje!”

Nicki: “Kijk papa, ik heb figuurtjes gepoept in de WC!”
Nicki: “Een zwemmende pinguin, een kerst boom die rechtop staat, een paar rotsen en een plekje om rustig te zitten.”
Papa: “……..”

Nicki: “Ik heb al mijn melktanden nog”
Papa: “Klopt lieverd maar je gaat vanzelf wisselen hoor”
Nicki: “Weet ik toch papa, en als er dan een tand los zit dan bind ik er gewoon een touwtje aan, en de andere kant van het touwtje bind ik dan aan Vinnie (de poes) zijn staart.”
Papa: “Dat gaat toch niet werken nozem. Vinnie is een enorme lui donder”
Nicki: “Dan geef je hem toch gewoon eten papa…..”
(Eten is de enige drijfveer ik het leven van onze kat)

Een kind is toch altijd het product van beide ouders???
Nicki in de auto: “Door karre met die bak (mama), slome duikelaar! (papa)”