Cinthia en Pieter hebben een dochter en zij heet Dyonne. Geboren op de dag dat Joan en ik er achter kwamen dat Joan zwanger is. Hoezo toeval? Luitjes heel veel geluk voor jullie 3-tjes’

———————–8<———————————-
Van 14 t/m 18 februari 2007 vindt weer het grootste evenement plaats op het gebied van zwanger zijn, bevallen en opvoeden in Nederland. De negen-maanden-beurs biedt volop informatie over voeding, gezondheid, verzorging voor moeder en kind, financiën, speelgoed, babykamers en kleding. Dit alles in een inspirerende omgeving en met heel veel leuke beursaanbiedingen. Kortom, een evenement dat je niet mag missen!
———————–>8———————————-

Ik ben benieuwd link

Vandaag ondanks alles toch naar de 9 maanden beurs geweest. Was wat aan de kleine kant, maar opzich wel hele gave dingen gezien en het ziet er naar uit dat we de vloerbedekking voor de toekomstige kinderkamer hebben gevonden.

Tja we zijn dus toch er naar toe gegaan. We hebben allebei de instelling dat we er uiteindelijk toch gewoon voor gaan en dat we uit eindelijk gewoon een kindje gaan krijgen, en dan kan je maar beter goed voorbereid zijn. En met een score van 113 voor de papa-test kan je gewoon niet anders…. Kortom Pisa junior komt er echt wel.

Nog wat leuke boeken gekocht, maar daar schrijf ik later wel meer over.

En verder konden we het niet laten om wat gave knuffels te kopen van Difrax. We hebben de leeuw en de olifant gekocht voor de safari kamer.

Verder hebben we ons wederom zwaar verbaasd over de prijzen van kinderwagens, maar dat schijnt er allemaal bij te horen.

Dit weekend liepen we door het winkelcentrum bij ons in het dorp. We waren gewoon een beetje aan het ‘shoppen’, en ineens viel mijn oog op een aanbieding voor een kinderwagen. Nou wil het toeval dat ik mij de afgelopen avond had zitten orienteren en behoorlijk op de hoogte was van de prijs. Kortom het was een hele mooie aanbieding.

We zijn de winkel binnen gegaan en hebben een korte demonstratie gekregen, na wat wikken en wegen uiteindelijk toch maar de knoop doorgehakt (ongeacht het vroege stadium), en een aanbetaling gedaan.

Op deze pagina vind je een aantal verschillende voorbeelden van wat we er allemaal mee kunnen

Hier nog twee plaatjes van de set (de voetenzak staat niet op het plaatje, evenals de luiertas en het bijpassende dekentje) En een heleboel andere extra’s zoals een 2e maxi cosi voor papa zijn auto (kleur zwart).

Kort samengevat hebben we dus een wandelwagen, een buggy, een kinderzitje op wielen, een wipstoeltje, een reiswiegje en nog veel meer. en dat allemaal in 1 set. We missen alleen nog een parasolletje…

Komende week ga ik hem bij de winkel ophalen. Moeten we maar even een plekje zoeken waar we hem neer gaan zetten zolang….

Na een dag als die van gisteren, moet ik toch even kwijt dat ik het geweldig vind dat Bas zo’n extreme stress dag zonder sigaretten heeft weten te doorstaan.

Het is niet niks als je s’ochtends gebeld wordt dat het wel eens afgelopen zou kunnen zijn met je vader, omdat het heel erg slecht gaat en of je zo snel mogelijk naar het verzorgingstehuis kan komen. Gelukkig was die ouwe al weer wat opgeknapt toen we aankwamen, en had hij al weer praatjes. Alsof dat nog niet genoeg is komen we vervolgens een paar uur later als een van de eerste aanrijden bij een frontale botsing en neemt Bas meteen initiatief om een van de slachtoffers bij bewust zijn te houden. Ook dat gaat natuurlijk niet in je koude kleren zitten.

En dit allemaal zonder rokertje erbij, terwijl hij nog maar 3 weken is gestopt.

Lieve, lieve man van me, ik ben enorm trots op je. En niet alleen vanwege het stoppen met roken, maar ook vanwege je optreden bij het ongeluk. En ik weet dat als je dit aankan zonder sigaretten, je de hele wereld aankan zonder sigaretten.

Dikke kus,

X – hvj - X

Onze laatste feestdagen samen alleen………… En dat vinden we helemaal niet erg! Maar wat ik eigenlijk wilde zeggen was.

Merry X-Mas and a happy new year.

Heel veel geluk voor jullie allemaal en dat 2008 een gezond en fijn jaar mag worden.

Na een hele drukke en gezellige kerstweek waarin we enorm hebben genoten van familie en vrienden zijn we nu dan weer gezellig met zijn tweetjes. Nou ja, een beetje met zijn drietjes als je Vinnepoes meerekend of zelfs met zijn viertjes als je dat kleine wezentje in mijn buik meerekend. Maar voor het gemak houden we het maar even op zijn tweetjes.

Vanavond gaan we dan ook lekker rustig met zijn tweetjes afscheid nemen van een 2007 als stel met huisdier en een 2008 als gezin inluiden.

Iedereen een heel gelukkig, gezond en geweldig 2008 toegewenst.

Omdat we weten dat het een meissie is, hebben we de polls een beetje aangepast. Natuurlijk kan je nog steeds stemmen voor een meisjes naam, maar we hebben een nieuwe poll, waar keek jij vroeger naar? Wat was jouw favoriete televisie?

laat je stem horen (je maar er 3 aanvinken).

En ik heb twee stellingen toegevoegd. Onzin stellingen natuurlijk, maar toch ben ik benieuwd hoe men stemt met de wetenschap dat het anoniem is.

Verder hebben we nu een overzicht pagina van alle poll (ook die gesloten zijn). In het menu helemaal aan de rechterkant staat onder het kopje pagina’s “Poll Archief” als je hier op klikt dan krijg je een overzicht)

Gisteren een leuk akkefietje. Joan haar zwangerschaps-vergeetachtigheid sloeg weer toe. (En voor de sceptici onder ons. Lees hier maar eens. Er is hierover genoeg te vinden op het internet.)

We zouden lekker een soepje eten voor het avondmaal en daarbij hoort in onze optiek een lekker stokbroodje. Dit maak je natuurlijk warm in de combi oven. Nu hadden we dit 3 weken geleden ook en toen gebeurde exact hetzelfde. Mijn lief was vergeten om de oven van micro wave stand op hete lucht te zetten. Met als gevolg dat we een keuken hadden gevuld met zwarte rook… Ik snap nu waarom brainiac altijd waarschuwt dat je dit niet thuis moet proberen. Helaas hing deze ochtend de lucht er nog steeds. (geeft niets hoor lieffie, overkomt de beste).

Ik zou me pas echt zorgen gaan maken als onze toekomstige koter dit soort zaken gaat bezigen zoals op de fotos hiernaast. Zet je volgens mij toch aan het denken als je koter gaat oefenen met zijn speelgoed poes in de microwave. (Vinnie, ik zou maar vast gaan rennen)

Vandaag eens zitten nadenken over het feit dat ik ouder ga worden. Dit naar aanleiding van iets dat mijn vrouw afgelopen weekend tegen mij zei, en een malloot die ik op weg naar mijn werk tegen kwam.

Ik zat na te denken over hoe je omgaat met het feit dat je zo meteen een kleine in je auto hebt. Ga je dan anders rijden? Of blijft je rijstijl gelijk? Ik heb altijd de innige overtuiging gehad dat ik goed rij. Ik zal niet volmondig beweren dat ik altijd even netjes rij, maar ik rij wel goed.

Ik ben jarenlang taxichauffeur geweest en heb heel wat kilometers achter de rug. En toch is het regelmatig een punt van discussie tussen mij en Joan wat betreft autorijden. Ik denk dan dat het vooral een discussie is over stijl, en stijl is in mijn optiek weer smaak, en tja over smaak valt te discuseren  zeg ik altijd.

Toch heb ik nu ik er over nadenk de overtuiging dat ik mijn rijstijl zal aanpassen. Ik wil niet zo’n vader zijn die achteloos rond blijft scheuren zonder te beseffen dat hij een andere verantwoordelijkheid erbij heeft gekregen.

Zoals die h8%&ter van vanochtend, die met twee koters op de achterbank, op nog geen meter achter me zat in zijn dikke A8 terwijl we uiteindelijk toch al tegen de 160 km/u aanzaten (Ja, ik reed te hard, maar ik wou van die h8%&ter af). En toen ik eindelijk opzij kon gaf hij nog een dot gas erbij en zat hij denk ik al gauw tegen de 200 km/u aan (0p de A9, max 120 km/u). Met als resultaat dat hij vrij snel al vol in de ankers moest voor een nieuwe voorligger.

Nee ik ben het niet eens met de maximum snelheden zoals deze zijn opgelegd door onze overheid maar ik geloof wel in het naleven van de regels. En ik zou het me zelf nooit kunnen vergeven als iemand iets overkomt door mijn schuld. Dus ik zal waarschijnlijk wel anders rijden over een paar maanden.

Een ding weet ik zeker, ik zal zeker meer zingen in de auto….. maar dat is een ander verhaal

Vandaag hebben we nog 100 dagen te gaan tot aan de uitgerekende datum. Ik zag het toevallig op de countdown teller helemaal rechtsonder de pagina. En vond het wel een leuk feitje om te vermelden. Nog ruim drie maanden en dan is het eindelijk zo ver.

Vandaag hebben we weer een zorg minder en kan de kleine Puk gewoon per 1 September naar de opvang. Moeders heeft namelijk vandaag een nieuwe, oude baan geaccepteerd ;-)

Een nieuwe functie bij mijn huidige baas, ze wilden me toch niet kwijt na mijn verlof en vonden deze functie erg goed bij me passen. Hoe de functie er precies uit gaat zien weet ik nog niet, maar het is er in elk geval 1 met meer zelfstandigheid, verantwoordelijkheid en afwisseling.

Kan Vaders toch straks meteen gaan genieten van zijn Papadag 1 x per week.

X Joan X

Vandaag zijn Joan en ik de hele dag onderweg geweest. Eerst bij mijn vader langs. Hij is naar een andere afdeling verhuist en het gaat redelijk met hem. We hebben hem eindelijk de filmpjes kunnen laten zien van de pret-echo en de foto’s van de kinderkamer, volgens mij vond hij dat wel heel erg leuk.

Daarna zijn we naar mijn moeder gegaan om alvast haar verjaardag te vieren. Lekker uit eten geweest en lekker bijgekletst. Verder heeft ze ons weer verwend met leuke dingen. (klompjes, jurkje, en schoentjes).

Nu weer lekker thuis en weer bijkomen… En morgen weer werken.

Hieronder een snippet uit een MSN conversatie tussen mij en mijn moeder waarin zij antwoord geeft op de vraag wat voor een slaapliedje ze voor mij zong vroeger:

oh oh nou doe je oogjes dicht vingers in je mond met je andere handje plukje haar dan lag je lekker dan ging ik met mn vinger van bovenaf langs je neusje dan zong ik mn eigen verzonnen liedje: “ga maar lekker liggen in je warme bedje mamma past op jou, ga maar lekker dromen van alle leuke dingen mama houdt van jou nou en voor ik verder kon fantaseren was je al vertrokken en dan bleef ik nog wel een kwartier naar je kijken. mooiste slaapliedje wat er was

Met de kleine opkomst vonden we dat het tijd was om de eethoek die Joan zo foeilelijk vond te vervangen. En ook met het idee dat we een glazen eettafel een minder prettig idee vinden met junior in de buurt, hebben we ons oog laten vallen op een degelijke, stevige, houten eethoek, met bijpassende houten, boeren stoelen. De set is gemaakt van onbehandeld teakhout, en dat betekent dat ik weer met een kwast, en een potje olie in de weer mag. De hele set wordt vrijdag 9 mei afgeleverd.

Veel mensen vragen mij wat de betekenis is van de namen, bij deze een uitleg:

Nickita (Nicki) is een meisjesnaam die vroeger veel gebruikt werd in Engeland. Veel mensen denken dat het een naam is van Rusische oorsprong maar dat is dus niet waar.
De betekenis van de naam is `overwinnende mensen`. Mythologische Nike was de Griekse godin van de overwinning en de afstammeling van Nicholas.`.

Isadora is een Italiaanse meisjesnaam.
De betekenis van de naam is `geschenk van Isis, mytische godin van hemel en natuur`. Of zoals Joan en ik het uitleggen, een geschenk van moeder natuur.

Carina is een Italiaanse meisjesnaam.
De betekenis van de naam is `geliefde vriend`. Deze naam leerde we kennen toen we samen in Rome waren. Daar hebben we toen een hele leuke vrolijke dame ontmoet die Carina heette. Joan en ik waren meteen verkocht toen we de betekenis leerde kennen.

Kortom onze kleine Nicki is een overwinnaar, geschonken aan ons door moedertje natuur en ik hoop dat zijn voor heel veel mensen en dieren een goede, geliefde vriend zal zijn.

Tot slot hebben we een kleine traditie voortgezet:
N.I.C. Pisa de eerste 3 letters vormen de kortst mogelijke vorm van haar naam.
Bas Arnoldus Stefanus Pisa oftewel B.A.S. Pisa heeft dat ook. Alleen Joan, J.K.R.M. Pisa wijkt af in deze, maarja die is dan ook wel vernoemd naar 4 geweldige opera zangeressen. Joan Kathleen Marguereta Renata.

Het is papa weer gelukt, we stonden op de homepage van zoom.nl met een foto van mij. Was wel een beetje jammer dat niet iedereen de uitsnede mooi vond want anders hadden we er misschien wel langer gestaan.

Het is namelijk zo dat als meer dan 60% van de mensen ja blijft stemmen, de foto 1 uur extra blijft staan (max 12 uur). Verder worden de foto’s random geselecteerd.

Er staan nog wel meer foto’s van mij [klik hier] maar de meeste foto’s hebben jullie al op www.pisajunior.com gezien denk ik.

vandaag is mijn papa jarig, hij wordt… heel veel….

En om hem te verrassen had mijn mama een mooie romper gemaakt.

Het is alweer een tijdje geleden dat ik van me heb laten horen, dus bij deze maar weer eens bericht van Mam’s. Alles gaat hier lekker zijn gangetje en de kleine meid doet het erg goed. Ze begint eindelijk een beetje een vast ritme te krijgen over de dag en is sinds kort van 7 naar 6 voedingen per etmaal overgestapt. Ook de nachtvoeding blijft al een tijdje achterwege. Ze groeit als kool en was bij het laatste bezoek aan het consultatiebureau 5125 gram, dit was op 15-8

Nog 1.5 week en dan moet ik alweer aan de bak. Ter voorbereiding hebben we aankomende Vrijdag het intake gesprek bij het Kinderdagverblijf en de week daarop een Oefendag. Waarna ik de kleine met pijn in mijn hart 3 dagen per week zal moeten afstaan aan een ander. Maar de komende 1,5 week ga ik nog even intens genieten van ons lieve, vrolijke Meisje.

Vandaag de 2e wendag gehad op het KDV, deze keer was het een kwestie van droppen en achterlaten. Dit was een suc6 voor Nicki maar ik vond het maar niks. Zeker omdat tijdens de drop er een kleine man uit zijn kinderstoel sodemieterde, dan ga je toch niet met een fijn gevoel weg. “de vorige wendag liet een andere kleine man ook al een houten rups op de knar van een kleine meid vallen”.

Natuurlijk kunnen dit soort dingen gebeuren, maar toch werd het me even te veel toen ik later in de auto Bas belde. Dus ik in tranen terwijl die lieve schat alles aan het relativeren was, om me op te beuren. Ik heb zelfs nog voorgesteld om kleiner te gaan wonen zodat ik kon stoppen met werken. ;-)

Als troost ben ik maar wat gaan shoppen, leuke dingen voor de kleine meid, nog wat broeken voor mezelf “aangezien ik straks aan het werk moet en nog niet in mijn oude broeken pas” en een kado voor Bas omdat hij me zo’n oppepper heeft gegeven.

Toen ik de kleine meid weer ging halen lag ze net een half uurtje heerlijk te slapen op de gang in een kinderwagen met Coby (haar lievelingsvarken) Ze had weer goed gedronken en zich prima vermaakt. Het lijkt er dus op dat Nicki al gewend is, nu mama nog.

Eindelijk waren we in de gelegenheid om Omi haar foto op kanvas te geven. Dus nu kunnen we ook eindelijk de rest laten zien op de site.

Hier boven zie je de doeken die we hebben laten maken van links naar recht, doek voor Omi en 1tje voor Steffi, het geboortekaartje voor in de babykamer, doek voor Oma, en een doek voor Rob en Lien hun trouwerij. (met daar achter dezelfde als de eerste (voor Steffi)).

Ik heb ze laten maken bij www.herrinneringenoplinnen.nl, erg goede prijs en super kwaliteit.

Op 26-9-2008 is mijn opa (Joop Pisa), op 66 jarige leeftijd overleden. Mijn papa en mama zijn erg verdrietig omdat papa nu zelf geen papa meer heeft en mijn mama is haar surrogaat papa kwijt. Helaas heb ik nu helemaal geen opa meer. Gelukkig heeft mijn opa mij wel gezien en kunnen vasthouden, en heb ik een foto waar hij en ik samen op staan. Papa zal mijn later alles over hem vertellen als ik groot genoeg ben.

Even een bericht voor mensen die behoefte hebben aan afscheid nemen of condoleances:
Afscheid nemen is vanwege omstandigheden niet mogelijk. Opa zal op dinsdag 30 september 2008 om 13.45 in stilte gecremeerd worden.
Condoleances kunt u plaatsen als reactie op dit bericht. Mijn mama en papa willen dit verlies graag op hun eigen manier verwerken en wensen daarom geen telefonische condoleances te ontvangen.

Morgen wordt mijn vader gecremeerd. Gisteren ben ik naar het verzorgingshuis gereden waar mijn vader zijn laatste dagen heeft doorgebracht.

Het was emotioneel een hele zware dag, zeker omdat als je dan in zijn kamer een kast opent er een teddybeer voor zijn kleindochter klaar blijkt te staan, een die hij haar nooit persoonlijk heeft kunnen geven. Verder hadden we de beide oma’s en opa gevraagd om een een boekje met verhalen van vroeger in te vullen, pa had aangegeven dat dit hem niet lukte (vooral vanwege zijn beroerde ogen) Vandaag bleek dat hij wel al allemaal foto’s had uitgezocht en deze in het boek had gedaan. Tevens kwam ik er vandaag achter dat hij wel heel erg bezig was met zijn kleindochter. Hij had een map vol met foto’s van Nicki. Allemaal zaken die mij behoorlijk raken en me een heel sterk besef geven van het feit dat ik mijn vader nooit meer zal spreken, hem nooit meer kan vertellen hoe het op mijn werk gaat, en nooit meer zal voelen, en hem dus enorm zal gaan missen.

(O)Pa we zullen aan je blijven denken

Hier staan alle (gelukte) fotos van het baby zwemmen van de babygroep – (vrijdag’s 10 uur) Gemaakt tijdens het zwemmen bij de zwemschool van Jos Koelemeijer. Ik zal proberen om elke keer dat ik fotos maak om ze hier bij te zetten. (ga ervan uit dat dit minstens 1 week duurt) De nieuwste foto’s staan bovenaan.

En laat even een berichtje achter als je de foto’s download, vinden we wel zo leuk. (Dat kan helemaal onderaan de pagina) En voel je vrij om de rest van de website ook te bekijken. Als je boven op het pisajunior logo klikt ga je naar de hoofdpagina.

Downloaded in heel makkelijk. Klik eerst met je linkermuisknop op de foto om deze te vergroten, daarna moet je met je rechtermuisknop in het midden van de foto klikken, zodat je een aantal opties krijg en een daarvan is opslaan als, (of save as) vandaar moet het verder wel lukken denk ik. Belangrijk is dat je in het midden klikt met je rechtermuisknop.

Groetjes Nicki, Joan en Bas Pisa.

Deze fotos mogen vrij gebruikt worden door de personen die erop afgebeeld staan (of hun ouders), gebruik door derden is niet toegestaan en de copyrights behoren aan Bas Pisa © 2008-2009

volg deze link maar dan kom je vanzelf bij de nieuwe zwemfoto’s.

Laat wel even een berichtje achter als je ze download (vinden we leuk)

De NPO heeft ooit besloten om Sesamstraat uit te gaan zenden van 17.00 tot 17.30 uur. Kortom Nicki zal als dit niet veranderd waarschijnlijk nooit opgroeien met Sesamstraat zoals haar mama en papa.

Waarom kunnen ze niet gewoon zoals vroeger om 18.30 gaan uitzenden. Eten, Sesamstraat en dan naar bed! Ik hoop dat er een verstandig persoon bij de NPO zit en ze dit gaan inzien. Je mog toch wel hopen dat dit het geval is als er zelfs kamervragen over gesteld worden.

Wat vind jij? stem op onze poll en laat weten wat jij de beste tijd vind!

Heel mooi al die sneeuw, maar helaas ook een groot Papagemis voor onze kleine meid. Gisteravond was al de 2e avond op rij dat de kleine prinses naar bed moest zonder kus van Papa. Het heeft zoveel gesneeuwd en gevroren dat de wegen grote glijbanen zijn, met veel files als gevolg. Eergister was Papa pas om 21:00 thuis en als we toen al dachten dat het erg was, sloeg gister echt alles toen hij pas om 23:50 binnen kwam. Helemaal kapot van een rit van 7 uur met 28km file op de A9 en 18km bij Amsterdam. We missen Papa heel erg ‘s avonds en hopen dat het weer snel verbeterd. Alsnog 2 dikke nachtzoenen vanaf hier.

Mama had papa er op geattendeerd dat Ezeltje Prik aan vaders vroeg om hun leukste of mooiste vaderdag cadeau te beschrijven. En het leek papa wel grappig om hier wat tijd aan te spenderen, dus heeft hij een email gestuurd.

En zowaar, de inzending van papa is uitgekozen door de redactie en geplaatst in het blad. Zie de foto’s hieronder.

Op 18 oktober 2010 belt je vrouw je met de woorden dat je dochter een grote zus wordt…..

De volgende dag doen jullie voor de zekerheid een digitale test en blijkt ze dus daadwerkelijk al een tijdje zwanger te zijn. Verbazing, blijdschap, pfff noem het maar op, alle emoties passeerden weer eens de revue.

Je gaat nadenken over wat de toekomst je gaat brengen, een cadeautje van moedertje natuur, iets wat je niet had verwacht en al zeker niet op had gemikt. Zulke dingen gebeuren dan toch makkelijker dan je denkt. Je gaat zitten nadenken, wat moeten we allemaal regelen, wat komt er allemaal op ons af. Hoe ga je je huis herinrichten, ruimte maken voor een nieuwe telg.

Dan heb je de eerste echo, iets vroeger dan gebruikelijk, dit gezien de eerdere perikelen en de (wat hogere) leeftijd van je vrouw. Een herkenbaar beeld, een vruchtzakje, een vruchtje, maar……… geen knipperende pixel op het scherm, geen knipperend stipje. Met andere woorden we zien nog geen hartje kloppen.

“Maken jullie je geen zorgen, Joan is pas 6 weken”, verbaasd kijken we elkaar aan, we zijn toch al verder? Een verhaal over hoe sommige zwangerschappen een tijdje pauzeren en dan weer naar huis. Mijn gevoel is niet goed. Joan is een stuk positiever.

We zijn een week verder, de tweede echo. Niets geen bullshit verhalen vooraf, meteen op de tafel liggen en kijken met het echo apparaat…… wederom geen hartje. Dit keer is de boodschap duidelijk, ja er zit een vruchtje, nee het leeft niet.

Opnieuw een rollercoaster van emoties. Alleen deze keer geen blijdschap of geluk, alleen maar verdriet.

We hebben het nog niet iedereen verteld dus vandaar nu deze post. Ook is dit een manier om het van me af te schrijven want het gaat toch niet in je koude kleren zitten. (ik heb de commentaren op deze post uitgezet, gewoon vanwege het simpele feit dat ik niet wil dat mensen gaan reageren).

Ondertussen zijn we weer een weekje verder, Joan heeft ondertussen de verwachtte miskraam gehad, en deze is goed verlopen (voor zover je van goed kan spreken). Nu nog een keer terug naar de verloskundige om te kijken of echt alles achter de rug is. En dan met z’n drietjes even lekker bijkomen van alles.

Speciaal voor tante Steffi, van harte gefeliciteerd en een dikke kus!!!

[flashvideo filename=video/tante_steffi_jarig.f4v width=320 height=264 /]