Toen Nicki net geboren was hebben we een tweetal setjes gekregen (en 1 zelf gekocht) om gipsafdrukken te maken van de handjes en of voetjes.
Dus deze week maar eens aan de slag gegaan. Nicki vond het allemaal super interessant en vermaakte zich prima.
We hadden twee soorten sets. 1 op basis van klei en 2 op basis van gips.
Eerst de klei set; De klei was super hard en zelf voor de sterke handen van papa al moeilijk om te kneden. Toen na 15 minuten er enigszins wat flexibiliteit in zat het volgens de gebruiksaanwijzing uitgesmeerd in het meegeleverde blik en daarna geprobeerd om Nicki haar handje er in te drukken. Wat een ramp. Om de geringste afdruk in de klei te krijgen moest ik zo hard duwen, dat het ik het bloed uit Nicki haar handje zag weglopen. Ik ben er acuut mee gestopt. Die kleine begon me al aan te kijken hoe ik het in mijn hoofd haalde. De klei was veel te hard om er uberhaupt een afdruk in te krijgen. Het lukte niet eens met mijn eigen hand. Kortom de klei afdruk was verre van een succes. We hebben hem dan ook weggegooid.
Op naar de volgende set, gips. Beide gips sets hadden weliswaar een andere merknaam maar na verder onderzoek bleken ze bij dezelfde fabrikant vandaan te komen.
Wederom de gebruiksaanwijzing gevolgd, de eerste set wilde niet hard worden. Dus was papa zo slim om alvast de tweede klaar te maken. (let wel, dezelfde soort set, dezelfde gebruiksaanwijzing) Deze set werd echter super snel keihard. Kortom voordat we Nicki haar handje erin konden drukken was het gips al te hard en was het niet meer mogelijk om zonder Nic pijn te doen een afdruk te maken. Het gips droogde sneller dan snelgips.
Ondertussen was de tweede set ook al aan het uitharden, dus gauw het handje erin geduwd. Het was erg moeilijk om er voor te zorgen dat het damentje geen vuistje maakte. Toen dat uiteindelijk gelukt was en we het handje in het gips konden duwen, zag het er allemaal veelbelovend uit. Echter toen we het handje uit het gips haalde kon ik nou niet zeggen dat het een mooie afdruk was. Kortom tot 3x toe geprobeerd en geen van alle keren succes.
Mocht ik het ooit nog in mijn hoofd halen om het te proberen, dan haal ik gewoon een pak snelgips bij de doe-het-zelfzaak en kan ik waarschijnlijk voor een kwart van de kosten het 4x proberen.
De door ons geprobeerde producten zijn:
Conclusie: dit is in mijn optiek een waardeloos product, of je nou kiest voor een klei of gips variant. Als je echt een mooie afdruk wilt hebben, zijn er profesionele bedrijfjes die dit voor je kunnen doen (kostbaar) of je maakt een afdruk met zoutdeeg. (makkelijker en goedkoper) Helemaal onder aan de pagina vind je een recept voor zoutdeeg.
Hoe maak je zoutdeeg:
ingredienten:
500g ongebleekt meel ….. 250g zout ….. 2 eetlepels olie ….. 300ml water
bereiding:
Doe meel en zout bijeen in een kom en meng ze door elkaar.
Voeg daarna de olie en het water toe en kneed hiervan een stevig deeg.
Hoe weet je wanneer het deeg klaar is voor gebruik?
Als het aan de wanden van de kom (of aan uw handen) kleeft,
zit er te veel water in – voeg dan meel toe tot het niet meer plakkerig is. Als het kruimelig is of scheurt wanneer je het uitrolt, is het te droog – doe er dan wat water bij, steeds met twee eetlepels tegelijk totdat het de juiste dikte heeft.
Oventemperaturen:
Rauwe figuren – 80 graden Celsius
Na 2 uur – 100 graden Celsius
Na 6 uur – 120 graden Celsius
Als u wilt dat het deeg bruin wordt, verhoogt u de temperatuur naar 180 graden Celsius, maar controleer wel elke 5 minuten of het model al bruin is.
Als u het deeg ‘s nachts wilt bakken, zet de oven dan op 100 graden Celsius.
bettygathier - dec 6, 2008 at 23:05
wat enig zo met pap te liggen knutselen gezellig hoor, jammer dat het mislukt is, ik schaam me dat ik een van de drie gekocht heb nou ja lol hebben jullie toch wel he dat schatteboutjes van me Omie