En dan ben je Mama, je hebt het gevoel dat je bent overreden door een 10-tonner, je kan niet zitten vanwege een onderkant die bijelkaar wordt gehouden door meters en meters hechtdraad en je huilt emmers vol van geluk, frustratie en niet te vergeten, de hormonen.

Ik zal niet te veel uitwijden over de bevalling, want dat verhaal volgt een andere keer wel. Maar deze is Woensdag 11-juni-2008 begonnen met lichte weeen die al heel snel heftiger werden. Je leest overal over de diepe rust die je moet nemen tussen de weeen door, maar als mijn lief niet eens de tijd heeft om de verloskamer te doorkruizen om een washandje te bevochtigen vraag ik me serieus af over welke tussendoor men het dan over heeft. Verder heb ik alles gekregen wat mijn hartje NIET begeerde. Ziekenhuis bevalling, 4 x bloedafname bij de kleine, catheter, conditie van de kleine die achteruit ging, vacuumverlossing en een knip.

Maar ook zijn mijn grootste wensen in vervulling gegaan, een relatief natuurlijke bevalling zonder pijnmedicatie van een prachtige gezonde dochter. En prachtig is ze, telkens als ik naar haar kijk schiet ik vol en ik kan me geen mooier geschenk voorstellen.

Het is ook een pittig klein ding die zelf ook een behoorlijke klap heeft gehad van de hele bevalling. Hierdoor verliep de borstvoeding de eerste dagen een beetje problematisch, maar dit ging aan het eind van de week al wat beter. Moeder en dochter leren snel.

Welkom in deze wondere wereld mijn lieve kleine Nickita. Zoals ik in het kraambed mijn leven voor je had willen geven, zal ik je altijd blijven beschermen. X

Gewicht 67,7 kilo. (meteen 7,6 kilo lichter)

Nou lekker dan Pa & Ma hebben allebei ongelijk, onze kleine meid komt niet te vroeg en niet op de uitgerekende datum maar te laat. Want week 40 is voorbij gegaan zonder gezinsuitbreiding.

Wel hadden we Maandag avond (de avond voor de uitgerekende datum) een valse start. Van 19:00 tot 23:00 had ik regelmatige harde buiken die wat weg hadden “denk ik” van weeen (Wist ik veel) zo om de 11 minuten met een duur van circa 1 minuut. Bas verheugde zich al op een geboorte op de uitgerekende datum, maar tegen de nacht waren deze harde buiken/weeen al weer voorbij.

Verder hebben we een erg warme dag gehad in het weekend, wat geen lolletje is met zo’n grote buik. Ook het feit dat kleine Puk zo ver is ingedaald en met haar schouders in mijn bekken ligt maakt het leven (en vooral het bewegen) er niet makkelijker op.

Eindelijk nog wat laatste klussen in huis aangepakt, en dit geeft een heerlijk opgeruimd gevoel. De hal is vrij van schoenen en ook de kapstok is aangepakt, waardoor we nu alles van de vloer af hebben en genoeg ruimte voor de kinderwagen. Ook hebben we doormiddel van stellingkasten meer ruimte gemaakt in het washok en de schuur. Mijn lieve man heeft keihard gewerkt en ik wordt helemaal blij van de rust die uitgaat van zo’n opgeruimde leefomgeving.

De kleine neemt de tijd en leeft zich lekker uit in mijn buik, wel wordt ze ondertussen zo sterk dat ze me soms goed pijn doet. Maar ja daar kunnen we weinig aan doen. Ik blijf me elke avond weer verwonderen over de enorme beweeglijkheid van mijn buik en de levendigheid van die kleine. Het blijft “ondanks de pijn” toch een genot om naar te kijken.

Gewicht 75,3 kilo, totaal 17 kilo aangekomen.

Weer een mijlpaal voor deze week, want we hebben er 37 volle weken op zitten. Puk is nu officieel voldragen. Ze kan en mag vanaf nu en de komende 5 weken elk moment haar intrede doen, en dan mag ik gewoon thuis bevallen. Het laatste atribuut “de ondersteek” is deze week afgeleverd door de thuiszorg en alles staat klaar voor de bevalling. Lekkere massageolie naast het bed, skippybal om de weeen op te vangen ;-) en het matras is beschermd tegen waterschade.

Bas heeft zich vol enthousiasme, liefde en passie geworpen op, het verkrijgen van het mooiste geboortekaartje dat we ons maar kunnen wensen.

Ik zou zeggen, laat maar komen die kleine meid.

Als laatste kregen we aan het eind van deze week nog een leuke verrassing te horen, want mijn nichtje Maddi, die eind Juni was uitgerekend. Is na een opname met complicaties in het ziekenhuis Maandag 26 Mei bevallen van een gezonde dochter, genaamd Esmee. Moeder & dochter maken het goed, en ik wil Anjo & Maddi vanaf hier van harte feliciteren met hun kleine meid.

Gewicht 74,8 kilo, Buikomvang 113 cm.

Heerlijke rustige week gehad, maar ook wel zwaar. Het traplopen en de dagelijkse beslommeringen vallen me steeds zwaarder omdat ik snel last heb van mijn buik en bekken. Maar ja, dit schijnt erbij te horen volgens de VK.

Woensdag heerlijk gelunched met Pitty bij Babylon, sinds lange tijd weer gewoon lekker met zijn tweeen. Op het terras in het zonnetje samen genoten van zeer exclusieve hapjes en veel verkoelende Ice Tea. Een bezoek aan dit restaurant is zeker de moeite waard, zie http://www.caferestaurantbabylon.nl

Vervolgens nog even samen naar de Middenwaard, een beetje rondkijken en ‘s avonds na het eten ging ze weer richting Fryslan. Het was een heerlijke meidendag.

Weer een bezoekje aan de VK gebracht en alles gaat uitstekend met ons twee. Dit is de laatste week dat ik “indien de kleine zou komen” naar het ziekenhuis zou moeten voor de bevalling. Ook Alwine schatte de kleine op zo’n 7 pond, wat trouwens redelijk gemiddeld is.

Gewicht 74,6 kilo.

Alweer een drukke week, met een BBQ bij Rob en Lien, een verjaardagsfeestje van Herm en de nieuwe eethoek. Waarschijnlijk wel de laatste drukke week, want hierna zal ik het toch eens rustiger aan moeten doen, zeker omdat dat ook het signaal is wat ik van mijn lichaam krijg. Ik heb in elk geval besloten dat deze week mijn laatste Yogaweek is, want ook dit valt me erg zwaar.

De babykamer is helemaal af, de vluchtkoffer staat klaar en we hebben ons bevallingsgesprek met de VK achter de rug. Onze kleine meid is ingedaald en wordt momenteel geschat op 7 pond. Was even slikken toen ik dit hoorde, maar gelukkig zitten ze er met zo’n schatting regelmatig naast. Verder is ze ondanks het gebrek aan bewegingsruimte nog steeds erg beweeglijk. Ik zit dan ook regelmatig vol verwondering te kijken naar mijn buik, waar zomaar knietjes, billetjes etc. uit komen puilen.

Verder is Bas deze week alweer een 1/2 jaar gestopt met roken en ben ik nog steeds enorm trots op hem.

Gewicht 73.8 kilo (Nu in totaal 15,5 kilo erbij)

Dit was een drukke maar erg leuke week waarin we nog even tijd hebben gemaakt voor vrienden en familie. Oma Betty is heerlijk een dagje bij me langs geweest op Dinsdag en op Donderdag zijn wij richting Groningen gereden voor een lekker bakkie bij Oma Ineke. En “last but not least” zijn Pitty & all kidz bij ons komen BBQ-en. 4 kids plus buurjochie is een drukte van jewelste, maar ik heb absoluut genoten en de rest volgens mij ook.

Lekkere kinder BBQ-Tip, smeer wraptortillas in met salsasaus en leg hier per 2 een plak kaas tussen. Dan even grillen op de BBQ en klaar is je Tex-mex pizza.

Deze week is tevens mijn officiele zwangerschapsverlof ingegaan, en zijn we 30 April “Koninginnedag” alweer 2 jaar geleden gestopt met de pil.

Gewicht 74 kilo, Buikomvang 108 cm.

Weer een mijlpaal, met 33 weken is onze kleine Puk klaar “weliswaar Prematuur” maar als ze nu zou komen, zou ze waarschijnlijk zelfstandig kunnen ademen. Op naar de volgende mijlpaal, want vanaf 37 weken mag ze geboren worden.

Niet alleen de kleine meid was Dinsdag 22-4 klaar, maar ook mijn Trolbeads armband was klaar op deze mooie dag. Mijn lieve man heeft een hele mooie armband voor me samengesteld tijdens de zwangerschap, met een nog mooiere betekenis erachter. Alle bedels hebben een speciale betekenis, en van sommige kreeg ik tranen in mijn ogen. Bij deze nogmaals bedankt lieve schat, je bent een geweldige vent en ik heb het met je getroffen.

Verder ben ik deze week begonnen met Perineumolie om de boel daaronder iets soepeler te maken, baadt het niet dan schaadt het niet. En mijn Yogalerares had gelijk, bij het bezoek aan de VK wist deze te vertellen dat de kleine al een stuk was ingedaald.

Het een erg hectische week, waarin Wojis werd opgenomen met een blindedarmontsteking, we een feestje hadden van ons buurmanneke Levi, we een nieuwe eethoek hebben gekocht en ik ben geconfronteerd met mijn eerste echte zwangerschapskwaal “als je slapeloosheid niet meeteld” brandend maagzuur. Yuk, erg vervelend, maar stoppen met koffie drinken hielp al enigzins.

Gewicht 72,8 kilo

Mijn laatste werkweek en de laatste voortgangsgesprekken met de Arbo en het UWV zitten er met deze week op. En ik kan dus vanaf volgende week eindelijk gaan genieten van mijn welverdiende rust “hoop ik” mits de kleine meid dat ook een beetje toestaat. Ze is nog steeds erg aanwezig, waardoor het lastig is om tot rust te komen en ik vaak harde buiken heb.

Ik ben op mijn laatste werkdag, zoals al eerder geschreven heerlijk verwend met een giga bos bloemen en leuke cadeaus. Ik heb alles met een gerust hart achter gelaten, en kijk erg uit naar een nieuwe start na mijn verlof.

Verder had Particia van de Yogazolder, afgelopen Maandag het idee dat onze kleine Puk al was ingedaald. Ik ben heel benieuwd of de VK het met dit oordeel eens is.

Gewicht 72,7 kilo

Mijn op 1 na laatste werkweek en ik begin nu toch echt wel af te tellen. Het inwerken van mijn vervangster ging erg goed deze week, ze pikt het lekker vlot op. Kan ik in elk geval met een gerust hart met verlof gaan.

Mijn lieve man heeft deze week nog wat laatste babystuff gekocht, waaronder een elektrische kruik en een heel mooi 2e hands wiegje. En als ik zo kijk op de uitzetlijst zijn we op een paar kleine dingetjes na klaar voor de komst van onze Puk.

Rest nu nog een deel van de Kraam uitzet en heel belangrijk de vluchttas. Maar gelukkig kan ik straks tijdens mijn verlof vooral uitrusten oftewel “chillen met mijn billen”

Nu maar hopen dat die kleine drukke dondersteen me die rust ook een beetje gunt.

Gewicht 71,8 kilo

Buikomvang 105 cm (dat is even wat anders dan mijn gebruikelijk taille van 70 cm)

Minder werken scheelt toch wel, ik heb iets minder last van harde buiken. En het is wel fijn dat ik in de middag even een tukje kan doen voor ik aan het koken begin, want zelfs nu ik maar 50% werk ben ik wel op aan het eind van de dag.

 Begin van de week weer een VK bezoek gehad, en alles gaat uitstekend. Bloedruk was 110 over 60, ijzergehalte was uitstekend en de kleine dame groeit goed. Doordat ik een behoorlijke plens vruchtwater heb, kan je volgens de VK erg goed voelen hoe de ligging is. Ze lag deze keer met haar ruggetje rechts voor, de beentjes links en haar hoofd in mijn bekken kijkend naar mijn stuitje. Dit zou een prima uitgangspositie zijn voor de bevalling, dus hopen dat ze zo blijft liggen.

Verder ga ik straks met een goed gevoel mijn verlof in, omdat ik na mijn verlof wel kan blijven bij mijn huidige werkgever. Maar dan in en andere “en hopelijk leukere” functie. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. ;-)

Last but not least. Heeft Papa Bas me uitstekend bijgestaan tijdens de partner yoga en heeft hij vol enthousiasme meegepuft.

Gewicht 71,2 kilo

Deze week is eindelijk de kinderkamer geleverd, ik was die dag vrij en heb me prima vermaakt met schuiven en inrichten. Bas was helaas op cursus dus konden we niet oveleggen, waardoor we later op de avond samen nog een keer alles rond hebben geschoven tot we allebei tevreden waren. En hij is me leuk geworden, we zijn er helemaal happy mee.

Verder begint het lichamelijk nu wel erg zwaar te worden, veel harde buiken en ‘s nachts pijn in mijn bekken en nog steeds weinig slaap. Dus heb ik in overleg met mijn werkgever besloten om per 1 April “als mijn vervanger er is” 50% te gaan werken. Ook ga ik iets eerder met verlof 18 April mijn laatste werkdag ipv 30 April. Heerlijk nog even genieten van mijn vrije tijd en de zomer.

Overig nieuws: 25 Maart is “my sweet friend” Pitty op haar verjaardag in ondertrouw gegaan met Steven, over mijlpalen gesproken ;-)

Gewicht 70.9 kilo (gaat gelukkig niet meer zo hard als eerst)

Nu we de volle 28 weken erop hebben zitten is onze kleine officieel levensvatbaar volgens alle boeken, weer een mijlpaal gehaald. Dat is het vervelende van een zwangerschap waarbij vooraf al zoveel pech om de hoek is komen kijken. Niets is meer vanzelfsprekend en ik beleef mijn zwangerschap dan ook stapje-voor-stapje oftewel mijlpaal-naar-mijlpaal. De volgende mijlpaal is met 33 weken, dan is de klein af (maar wel prematuur).

Deze week hebben we 2 Pret-echo’s gehad, de eerste keer lag madam zo diep in mijn bekken dat er niets te zien was, dus mochten we Zaterdags terugkomen. Na wat springen en huppen bij de auto en een muziekdoosje op mijn buik als lokkertje liet ze zich dan eindelijk zien, al was het niet van haar beste kant. Al met al geen geweldig resultaat, dus we zullen moeten wachten tot ze eruit is. Nu maar hopen dat ze daar niet ook zo’n tergend langdurend ritueel van maakt ;-(

Verder heerlijk gegeten ter viering van Ostara met Ome Roy & Tante Thea ;-) dus laat de lente nu maar komen.

Gewicht 70.6 kilo

Deze week is goed begonnen met de geboorte van ons buur-manneke Mika Kroone op 11 Maart. Verder was het een rustige, bijna saaie week waarover ik niet veel te vertellen heb. Ik heb een telefonisch intake gesprek gehad met de Kraamzorg ” Particura” en ik slaap zo nu en dan redelijk door. Maar het blijft zwaar met me bolle lijf.

Gewicht 70.3 kilo

Rustige week gehad, behalve in mijn buik dan. Las in een van mijn boeken dat het soms handig is om een schopschema bij te houden, dit om in een later stadium er alert op te zijn als je de baby langdurig niet voelt. Mijn schopschema was ondanks alles een behoorlijke verassing, onze kleine Puk is maximaal 1,5 uur aaneengesloten te ruste ;-)   

Verder vind ik de Bolle Buik foto’s erg mooi geworden, en heb ik zelfs plezier gehad in het poseren. Bij de Yoga hebben we ons eerste puf-les gehad en voor een beetje afwisseling tijdens het puffen hebben we de A en de O klankt geoefend. Was een beetje een lacherige bedoeling, maar wel leerzaam.

Erg jammer dat onze kleine meid de pret in pret-echo niet met ons wilde delen, ik had me er zo op verheugd. Hopelijk hebben we volgende week meer geluk.

Gewicht 69.4 kilo

Erg leuke, maar ook zware en emotionele week gehad. Bijna alle collega’s op de admin waren ziek of op vakantie, dus het was goed aanpoten waardoor ik er aan het eind van de week helemaal doorheen zat. Zo erg dat het tranen met tuiten was toen ik een stokbrood liet aanbranden.

Leuke gebeuren was dat ik aan het begin van de week op bed lag en opeens een giga ei op mijn buik voel- en zie verschijnen. Toen ik er zachtjes op drukte was het keihard en waarschijnlijk Puk’s kontje of hoofdje. Jammer dat ze al weer was verdwenen tegen de tijd dat Paps naar boven kwam. Het schijnt ook “uit de boekjes” dat de kleine vanaf deze week Paps zijn stem goed kan horen en hierop enthousiast kan reageren, dus Pa Bas bij deze ben je uitgenodigd om tegen mijn buik te komen kletsen ;-)

Mijn eigen Mams kwam lekker een weekendje bij ons logeren en we hebben een behoorlijke emotioneel ” maar goed en uiteindelijk posititef” gesprek gehad over haar zwangerschap en bevalling. En we hebben uiteraard lekker geshopped.

Last but not least, heb ik vanaf heden elke Maandag Zwangerschap Yoga. Einde van de week mijn eerste les gehad, ik vind het heerlijk ontspannend maar Puk wordt er een beetje onrustig van. Nou, ze went er maar aan ;-)

Gewicht 68.8 kilo (zowaar afgevallen)

Eigenlijk niet veel beleefd deze week. De kleine Puk is af en toe erg beweeglijk, waardoor ik weinig rust krijg. Hierdoor heb ik ook regelmatig een harde buik en slaap nog steeds slecht. Ook heb ik door mijn dikke buik snel last van mijn onderrug en heupgewrichten, maar ach dat hoort er allemaal bij.

Van het weekend heerlijk gegeten bij Jacqueline en Dennis, het was erg gezellig. Wat een heerlijke meiden hebben die twee. En wat een warm & fussie feeling geeft dat toch, als je lekker op de bank zit met zo’n wijfie naast je die aandachtig luistert naar het verhaaltje dat je aan het voorlezen bent. Wat een zaligheid dat ik dat over een paar jaar met onze dochter mag gaan beleven.

Gewicht 69.5 kilo

Weer een VK bezoekje gehad, en alles gaat uitstekend. De vele harde buiken die ik heb komen waarschijnlijk door de drukte in mijn hoofd en mijn buik, maar ze wilde voor alle zekerheid laten kijken of het niet door een blaasontsteking kwam. En dat is het dus niet.

Mijn lieve man heeft me enorm verrast met valentijnsdag, ik moest zelfs een traantje wegpinken. Hij heeft ondanks dat hij het nut er niet echt van in zag de Babycooker voor me gekocht. Dit is een kleine blender, stomer en opwarmer in 1. Met de kleine stuiterbal in mijn buik gaat alles ook uitstekend, ze is erg actief en het schoppen & porren neemt behoorlijk in kracht toe.

In het weekend een erg gezellige Baby-shower gehad bij de Buuv “Wojis” met een heerlijke high-tea en de bijbehorende knutselpraktijken ;-) Verder het meerendeel van deze week ziek “verkouden” op bed gelegen, en helaas door omstandigheden de 9 maanden beurs gemist.

X Joan X

Gewicht 68.4 kilo (precies 10 kilo aangekomen)

Dit was een typische week van nieuwe ervaringen. Ik heb deze week voor het eerst last gehad van een harde buik, heel erg raar verkrampt gevoel is dat en zeer zeker niet prettig. Verder kan je nu “en dat is wel heel erg leuk” ook aan de buitenkant de bewegingen in mijn buik zien.

Verder slaapt Puk nog steeds als ik slaap, wat erg prettig is. Wat ik tijdens deze slaapmomenten gewaar werd, is dat Puk volgens mij al een favoriete slaaphouding heeft. Zodra ik namelijk op mijn andere zij ga liggen en het volkomen rustig is in mijn buik, volgt er kort daarop elke keer dezelfde soort beweging, waarbij het voelt alsof ze zich ook omdraaid.

Gewicht 67.7 kilo

Meteen de eerste dag van deze week hebben we onze 20 weken echo gehad en het is “zoals ik al aanvoelde” een meiske. En nog belangrijker, alles zit erop en eraan. (nou ja, dat dus niet ;-)

Paps moest even wennen aan het idee, maar dat duurde niet lang toen hij bedacht dat meisjes vaak meer aan Papa hangen. Het is wel heel erg leuk om nu eindelijk te weten wie of wat mijn buik bewoond, en bewonen is het. Ze is af en toe zo druk dat ik er zelf onrustig van wordt, en wie ooit heeft bedacht dat “je buikbewoner” rustig wordt als jezelf actief bent heeft er bij mij heel erg naast gezeten.

Onze kleine meid :-) is namelijk druk als ik actief ben, druk als ik rustig op de bank zit en druk als ik net in bed lig. Maar geluk zit in een klein hoekje, de weinige momenten dat ik slaap, slaapt ze heerlijk met me mee.

Gewicht 67.3 kilo

Een erg rustig weekje waarin weinig te beleven viel. Het is trouwens heerlijk om net even een paar uurtjes minder te werken, ik heb nu in de ochtend even meer tijd om rustig op gang te komen en kan als ik erg moe ben een paar uurtjes langer blijven liggen. Maar ik merk wel dat die slapeloosheid me nu toch behoorlijk op begint te breken.

Verder gaat alles goed, onze Puk gaat steeds meer- en harder tekeer in mijn buik, wat ik aan een kant wel heel knus en intiem vind, maar aan de andere kant af en toe ook erg vermoeiend.

Gewicht 66.9 kilo

Dit was een behoorlijk heftige week aangezien men bij MI-Swaco heeft besloten mijn contract “welke afloopt tijdens mijn verlof” niet te verlengen. Dit gaf uiteraard de nodige stress en onzekerheden. Dus ben ik een paar daagjes thuisgebleven om een en ander uit te zoeken en vooral mijn husband gerust te stellen.

Het was letterlijk een domper op de feestvreugde die we die ochtend hadden beleeft bij de verloskundige, blijft namelijk een beetje een feestje om die kleine te horen. Met onze Puk gaat alles goed en met mij ook. Mijn slapeloosheid is niets aan te doen, Bas zal tot rond de 30e week moeten wachten voor hij de kleine kan horen en de VK bevestigde dat ik een behoorlijk buik heb ;-)

Verder ga ik vanaf volgende week minder werken zodat ik iets meer rust kan nemen, dit had de VK al eens geadviseerd maar heb ik naast me neergelegd omdat ik het nog wel trok. Maar aangezien mijn inzet en werkzaamheden “zoals nu blijkt” toch niet ten volle gewaardeerd worden, is de extra inzet terwijl ik al oververmoeid ben verspilde energie.

Gewicht 66 kilo (zowaar een weekje niet aangekomen)

Deze week eigenlijk niet veel te melden. Mijn buik neemt enorme proporties aan, en gaat een beetje in de weg zitten. Ik slaap nog steeds erg slecht, maar verder gaat alles gewoon lekker zijn gangetje.

Gewicht 66.1 kilo

Nadat ik de kleine vorige week voor het eerst heb gevoeld is het een aantal dagen stil in mijn buik geweest, tot 3 Januari het feest ‘s avonds begon. Vanaf die dag voel ik Puk dagelijks in de vorm van plopjes, bubbels en strelingen langs mijn buik. Het nu al duidelijk dat eigen ruimte erg op prijs wordt gesteld want alles wat op- of tegen mijn buik ligt krijgt een schop.

Dat heeft Pa Bas al mogen ervaren toen hij een schop tegen zijn oor kreeg en ook Vinnepoes ligt opeens een stuk minder vaak op mijn buik, wat tot nu toe altijd zijn favoriete plekje is geweest.

Ik vind het vooral heel speciaal als dat gerommel in mijn buik, en geniet er met volle teugen van. Ik kan niet wachten tot het echt duidelijk voelbaar is aan de buitenkant, zodat ik het iets vaker kan delen met mijn lieve man.

X 

Gewicht 65.3 kilo

Belangrijkste nieuws van deze week is toch wel dat ik 28-Dec de baby voor het eerst heb gevoeld, als een hele lichte streling langs de binnenkant van mijn buik. Ik zat in de auto op Bas te wachten terwijl hij een patatje haalde, en had een hele volle blaas. Die volle blaas zal vast ook hebben meegewerkt, want daardoor was er “denk ik” wat minder ruimte voor de kleine. Ronduit geweldig. Verder een erg gezellige en drukke week gehad.

Heerlijk gegeten met Schoonmam’s 1ste kerstdag, alleen jammer dat ik het tussengerecht heb laten verbranden. 2e kerstdag was het erg gezellig bij Oma, die heerlijk aan het kletsen was over van alles en nog wat, en s’avonds genoten van een heerlijk kerstdiner bij mijn Mam’s. Verwent met mooie kadoos voor de kinderkamer door “Aunt to be” Steffi en met Pitty en Kids naar Safaripark  de Beekse Bergen geweest.

Gewicht 64.2 kilo

Deze week eigenlijk weinig te beleven gehad. Vrijdags naar het Ziekenhuis geweest omdat Schoonpap’s zijn 66ste verjaardag had, gelukkig mag hij aan het eind van de week weer terug naar het verzorgingstehuis om daar van de kerst te genieten. Verder verheug ik me erg op onze laatste kerstdagen met zijn tweetjes, wel jammer dat het weer zo’n pech was met Schoonpap’s gezondheid want hierdoor is de boom er een beetje bij ingeschoten.

Het wordt een drukke tijd de komende week, 1ste kerstdag Schoonmam’s bij ons, 2de kerstdag naar mijn Mam’s en Oma’s verjaardag, tussendoor Steffie op visite en als afsluiter Kitty & the Pitz ;-) te logeren. Ik heb weer wat meer energie dus ik ga er lekker van genieten als die gezelligheid.

Gewicht 63.6 kilo

Nog een week waarin weinig te beleven viel, wel zat ik er aan het begin van de week helemaal doorheen. Waarschijnlijk ook door alle stress rondom Schoonpap’s Joop en de drukte van de afgelopen 2 weekenden. Dit resulteerde in zware hoofdpijn en extreme vermoeidheid, ben dan ook een dagje thuisgebleven en heb die hele dag alleen maar liggen chillen en slapen.

Van het weekend Elsa’s 3de verjaardag “alweer” gevierd, en het was erg gezellig. De rest van het weekend hebben we het lekker rustig aan gedaan.

Lichamelijk gaat alles nog steeds goed, de groei zit er nu behoorlijk in. Heb dan ook Zaterdag maar eens een goeie BH aangeschaft, want de dames zijn ondertussen 3 cupmaten groter gegroeid. Ik zal er maar van genieten, want na de bevalling zal ik vast niet weer de kans krijgen om met een cup F te pronken. ;-)

Het bezoek aan de verloskundige was erg leuk, voor het eerst de hartslag van onze Puk gehoord. 152 slagen per minuut en een grote grijns op mijn gezicht.

Gewicht 63.3 kilo

Het was een relatief rustige week, de bloeduitslag van de combinatie test was prima. Gezien mijn leeftijd zou deze 1:90 zijn, maar hij is gecorrigeerd naar 1:380 en hiermee hebben we geen verhoogd risico op Down want dit is pas bij een uitslag onder de 1:200 volgens de assistente.

Verder zijn we dit weekend heerlijk wezen baby-shoppen in Groningen met mijn mams, en zijn we langs Pitty, Steven en alle kidzz geweest. Vorig weekend zijn we ook al in Utrecht wezen baby-shoppen met mijn schoonmams, dus de eerste tijd hebben we wel weer genoeg babystuff gezien en gekocht.

Voel me nog steeds goed, mijn buik neemt alleen giga proporties aan voor mijn gevoel, en ik slaap nog steeds erg slecht.

Gewicht 62.7 kilo

De echo was echt heel erg cool, de kleine sprong letterlijk in beeld zodra mijn buik werd geraakt Echt heel onwerkelijk, maar ook wel heel geruststellend deze echo. Hartje klopte goed, 10 vingers, 2 hersenhelften en levendig. Maar vooral een goede nekplooimeting, want daar kwamen we voor. Ze heeft 3 metingen gedaan, 1 x 1.7, 1 x 1.9 en 1 x 2, verhoogd risico heb je boven de 3.5, nu alleen nog de bloedtest afwachten. 

Het slechtste moment van de week was toen ik hoorde dat de IVF behandeling van mijn collega niet is aangeslagen.

En het meest gelukzalige moment was, met mijn hand op mijn bolle buik, terwijl mijn lieve man me een zoen op mijn hoofd geeft, luisteren en kijken naar Andre van Duin die “Ik hou van je” zingt. ;-)

Gewicht 62 kilo

Het was een drukke, hectische en vooral vermoeiende week. De week begon goed met een bezoek vanuit mijn werk aan een landrig en onze mudplant. Dit landrig “de Zuidwending” boord opslagruimtes voor gasopslag, heel leerzaam want ik dacht dat er altijd naar iets werd geboord. Zie  http://www.agbzw.nl/home.html voor meer wetenswaardigheden. Verder hebben we ons eerste bezoek aan de verloskundige gehad, wel jammer dat ze het hartje nog niet kon horen. En de week eindigde erg stressvol toen we even dachten dat onze kleine spruit zonder Opa op zou moeten groeien, en we vervolgens getuige waren van een ongeval. Maar, gelukkig eind goed al goed. Op naar volgende week.

 Gewicht 61.9 kilo

Alweer een week erop zitten, en de onzekerheid slaat nog af en toe geheel onverwachts toe. Ik zal dan ook blij zijn als we weer een echo hebben gehad, en hebben gezien dat alles goed is. Ik ben nog steeds erg moe, maar heb daarnaast ook last van slapeloosheid, wat een erg lastige combinatie is. Er is deze week vooral om ons heen veel gebeurd, waaronder de 3e IVF behandeling van 1 van mijn collega’s. Ik heb haar verrast met een Maanstenen hanger om te laten weten dat ik met haar meeleef, en ter ondersteuning van haar vruchtbaarheid. Ik hoop zo voor ze dat het deze keer gaat lukken, ze verdienen het echt na zoveel pech. Ze heeft ook heel erg met mij meegeleefd elke keer als het weer zover was, of als het misging. En het zijn 2 ontzettend leuke, lieve mensen die stapel zijn op kids. Ik draag zelf trouwens ook al vanaf het begin een Maansteen en met zwanger worden hebben we vooralsnog geen problemen gehad. Verder hebben we afgelopen Zaterdag Wojis haar verjaardag gevierd en het was erg gezellig, iedereen verbaasde zich over mijn dikke buik die ook wel enorme proporties aan het aannemen is. Ik heb de nieuwe Harry Potter van mijn man gekregen, en ben emotioneel bij tijd en wijle een kompleet wrak. Maar we slaan ons er wel doorheen.

Gewicht 61.5 kilo

Weer een rustige week met weinig actie gehad, vooral lekker rustig aan doen is eigenlijk wel het motto. Ik ben wel even lekker wezen shoppen voor wat gemakkelijk kleding, want al die strakke kleding die ik heb zit niet echt lekker meer. Hele leuke zwarte stretchbroek, met zwart/wit jurkje en zwart mohairen vestje gevonden. Hier voelt mijn groeiende buik zich een stuk prettiger in. Het blijkt dat mijn moeder ook al heel snel heel erg groeide, en zij was ook niet misselijk tijdens haar zwangerschap. Misschien toch een stukje genetische aanleg, “zou wel lekker zijn” haar bevalling was namelijk ook relatief makkelijk. Verder hebben we van het weekend een hele mooie Limegroene combiwagen gekocht van Quinny, het was zo’n mooie deal dat we hem niet konden laten staan. En we krijgen hem van mijn Mams, lief he?

Gewicht 61.2 kilo, zie je wel is toch de chocola geweest vorige week.

Erg rustig weekje gehad, alles gaat zijn gangetje. Ik heb weinig te klagen eigenlijk, nog steeds niet misselijk, wel snel moe maar met genoeg rust is dat ook niet zo’n drama. Alles groeit wel erg snel, waardoor mijn lijf enigzins ongemakkelijk en vreemd voelt. Leukste moment van de week was denk ik wel de Chocolade workshop die we hebben gehad vanuit mijn werk. Dat was intens genieten, want sinds ik zwanger ben heb ik een enorme trek in chocola in alle maten en soorten. Verder heb ik deze week een afspraak gemaakt met de verloskundige, 22 November 10:00 worden we verwacht.

Gewicht 61 kilo, dat gaat snel he? meer dan een kilo deze week, zal de chocola wel zijn ;-)

Uit onzekerheid “omdat ik bijna geen bandenpijn meer heb” vanochtend getemperatuurd, en gelukkig is het nog steeds 37,1. Ben ik toch weer een beetje gerustgesteld. Op 29 Oktober om 16:15 hebben we onze tweede echo, waarbij onze “Dad to be” bijna een zenuwinzinking krijgt tegen de deurpost. De arts begint daarom maar snel zodat hij weer ontspannen kan ademhalen, en dat is dus ook het geval. Alles ziet er positief uit, je bent zo groot als je hoort te zijn en we zien nu echt duidelijk je hartje kloppen. Je paps pinkt een traantje weg, nu alle spanning loskomt en ik ben vooral intens gelukkig met dit nieuws. Voor het eerst sinds we zijn gestopt met de pil, krijgen we positief nieuws tijdens een echo en lopen we allebei met een grote grijns op ons gezicht het ziekenhuis uit.

We mogen je rond 10 Juni 2008 verwelkomen in deze wondere wereld.

Gewicht 59.6 kilo

Ik ben nog steeds helemaal blij met de uitslag van de echo die we gister kregen, want we zijn nu al verder dan we ooit zijn geweest. Ik blijf een beetje onzeker rondom de zwangerschap, maar dat zal naarmate de tijd verstrijkt vast minder worden. Ik voel me redelijk goed, ben niet misselijk en heb eigenlijk vooral last van erg gevoelige borsten. Verder slaap ik erg slecht, wat doodvermoeiend is. En dat ben ik toch al, enorm moe.

Gewicht 59.2 kilo “ja dat gaat snel he?”

Deze week ben ik heerlijk de hele week vrij geweest, dus heb ik alle tijd gehad om een en ander te regelen voor zowel mijn verjaardag als rondom de zwangerschap. Ik ben dan ook bij de huisarts langs geweest, die mij vertelde dat de vage pijn in mijn onderbuik bandenpijn is en niets om me zorgen over de maken. Het is eerder positief omdat bandenpijn betekend dat er groei inzit. Verder heeft de huisarts geregeld dat we Maandag 15 Oktober “deze week nog” onze eerste echo hebben om bij mij een stukje onzekerheid weg te nemen. Mijn 39e verjaardag was een enorm suc6 en we hebben iedereen deze avond verteld dat we zwanger zijn, anders hadden ze het toch wel geraden aangezien ik niet rook en drink. En Joan die op haar eigen verjaardag geen Midnight Margaritas drink klopt natuurlijk niet. De echo was positief, het is natuurlijk nog heel vroeg en kwetsbaar maar we zagen alle drie een lichte pulse. Over 2 weken de volgende echo om te bepalen wanneer ik ben uitgerekend.

 Gewicht 58.6 kilo

Op de eerste dag van deze week, 2 Oktober om precies te zijn hebben we getest. En ja hoor, we zijn weer zwanger. Eigenlijk wist ik het stiekem al, want na de laatste eisprong was mijn temperatuur niet meer gedaald. Verder voel ik me prima en gaan we ervan uit dat zoals gezegd, 3 keer scheepsrecht is. Dus deze keer blijf je lekker bij ons.

Gewicht 58.3 kilo